Australië op blote voeten
Er zijn al ruim 30 drukken verschenen van dit wandelverhaal dat voor het eerst in 1995 in het Nederlands verscheen. Zelf las ik het in vrijwel een ruk uit, in 1998. Dat weet nog zo goed omdat ik toen onderweg was vanuit Nederland naar Santiago. Ik liep het hele stuk, maar een estafette van vrienden, vriendinnen en familie hield mij op grote stukken gezelschap. Een bijkomend voordeel van die komende en gaande mensen was, dat ze dingen meenamen, onder meer een boek op zijn tijd.
Ik had op dat moment al twee maanden niets meer gelezen en was erg letterhongerig met als gevolg dat ik me door het boek heen schrokte. Het boeide, zeker, maar ik ergerde me ook wild. Ik kon eigenlijk niet geloven dat het waar was hoewel het wel als waargebeurd werd gelabeld en vermarkt. Internet was er nog maar net en geheel off-line pelgrimeren was nog een staande praktijk. Je kon dat dus niet zo maar even checken.
Ondertussen is bekend dat het inderdaad fictie is, dit verhaal:
Marlo Morgan is een vijftigjarige Amerikaanse arts, gespecialiseerd in acupunctuur. Ze is op uitnodiging in Australië. Daar treft het lot van de gediscrimineerde Aboriginals haar. Van het een komt het ander en ze wordt uitgenodigd bij een Aboriginalstam die op Walkabout gaat. Voor ze het weet is ze met de stam onderweg, ontdaan van al haar aardse bezittingen, waaronder haar schoenen. De tocht die drie maanden duurt gebruikt ze om de natuurlijke levenswijze van de Aboriginals te beschrijven en te bewonderen. Vooral hun kennis over genezende planten en het gebruik van de natuurlijke omgeving (zonder “footprint”) maakt indruk. Ook omschrijft ze haar eigen transformatie: van een van de natuur losgezongen mevrouw met gevoelige voetzolen (die haar danig parten spelen), een agenda, verplichtingen en ambitie tot een kind van moeder aarde.
Nu het is uitgekomen dat het fictie is, bevredigt het verhaal mij nog minder, maar aan de andere kant is het beter zo. Toen ik het las riep ik al geërgerd hardop dat je toch niet zonder iemand te informeren van de radar verdwijnt en daar na een paar dagen vrede mee hebt. Als verhaal klopt het nu, maar goed vind ik het nog steeds niet, veel te zwart-wit: Aboriginals zijn oer en goed, Westerlingen zijn dom en verkeerd bezig. Hoezeer ik ook onderschrijf dat de westerse manier van leven de planeet grondig verpest en we echt een andere afslag moeten nemen, als het puntje bij paaltje komt laat ik bij een blindedarmontsteking toch liever iemand in een groen pak in een steriele omgeving een mes in mijn lichaam zetten.
Australië op blote voeten
Marlo Morgan
Lev : 200 p. – 2014
ISBN: 9789400504943