Ongebaande paden
De bekende reisschrijver en filosoof (Parijs, 1972) kreeg in 2014 een ernstig ongeluk. In plaats van verder herstel in een revalidatiecentrum trok hij zijn plan daar een eigen invulling aan te geven met een wandeltocht dichtbij huis. In het vroege najaar van 2015 startte hij in Zuidoost-Frankrijk om in circa twee en een halve maand dwars door bossen, velden en over oude weggetjes naar het uiterste puntje van Normandië te lopen.
Zijn tocht voerde, door de zelfopgelegde restrictie dat hij alleen over onverharde wegen mocht lopen, dwars door de ongerepte natuur, over soms nauwelijks begaanbaar terrein en langs barre uithoeken. Een enkele keer heeft hij gezelschap. In zijn verslag valt enerzijds vanzelfsprekend de prestatie op na zijn maandenlange verblijf in het ziekenhuis. Maar anderzijds bevat het boek voor het merendeel eenvoudige beschouwingen over de rijkdom van ongebaande wegen en de daarbij horende ordening van het gevarieerde platteland. Tesson plaatst die bijna als een aanklacht tegenover de ruimtelijke ordeningsplannen van de technocraten van de Franse overheid, die op zoek naar economische welvaart met snelwegen, internet enzovoort de oude inrichting van het land compleet overrulen. Loskomen van dit laatste en genieten van het buiten leven was een loutering voor de auteur.
Ongebaande paden
Een voetreis dwars door Frankrijk
Sylvain Tesson
Arbeiderspers, 176 p. – 2017
ISBN 9789029514385