Gränna - Maltmossen 23 km
De zon is er weer vandoor gegaan. Het is een grijze zondagochtend en het gisteren zo levendige stadje is doodstil. We lopen een lang stuk over een asfaltweg langs het meer. Het regent met intervallen. Jas aan, jas uit. Vermoeiend. Gea ziet een begrijpelijk een beetje op tegen de lange afstand van vandaag.
We komen een man en zijn hond tegen. Hij loopt een eindje met ons op en kletst gezellig over de omgeving. Ons tempo ligt net een streepje hoger, dus hoewel hij nog lang niet uitgepraat is, scheuren wij ons toch van hem los. De route is niet onaardig, maar ook niet echt enerverend. Rustige landwegen, mooie appelbomen, hier en daar een uitzicht.
Enerverender is de B&B waar we deze avond overnachten. Een B&B is eigenlijk een wat genereuze omschrijving voor de matrassen op een zoldertje die ons worden gewezen door de vrouw die hier woont. Het is een lief klein huis met een grote tuin, waarin een schuur met loppis. Loppis (rommelmarkt) is het woord voor de Zweedse gewoonte om tweedehands spullen vanuit huis te koop aan te bieden. De vrouw zal ook voor ons koken, zilvervliesrijst met Indiase groentecurry.
Ze eet zelf ook een bordje mee. Uit de conversatie blijkt dat ze in de grond van de zaak van de ene tropische strandvakantie naar de andere leeft, en dat ze die financiert met allerhande neringen. Het geven van massages lijkt haar basisinkomen. Dat wordt aangevuld met de het houden van de B&B en de verkoop van de kittens van haar zwangere poes die in Zweden goed voor 100 Euro per stuk zijn. Ze vliegt het liefst naar de tropische stranden van low budget landen als India, Thailand en Indonesië. De souvenirs daarvan vinden we overal terug in het interieur. Zweden vindt ze koud en afstandelijk, zowel het land als het volk.
Na het eten trekken we ons snel terug op zolder. We hebben veel zin om gestrekt te gaan na de lange wandeldag. Met Gea's voeten gaat het niet beter, maar volhouden zal ze.
Maltmossen - Hästholmen 20 km
Volgens de mensen die het kunnen weten komen we vandaag bij het mooiste deel van pad en dat blijkt ook zo te zijn. Het begint al goed met een stuk over de oude doorgaande weg. Nu een smalle weg door de bossen waar de natuur de de randen van de asfaltweg al heeft terugveroverd.
Daarna hobbelen we een paar uur over de indrukwekkende kliffen aan de oever van het meer. Het is daar werkelijk prachtig. We lopen dan ook in een natuurreservaat: Kråkeryd. Hier rijst de klifrand 60 meter boven het water uit. Omdat er landbouwtechnisch niet veel met dit stuk oever viel aan te vangen, liet men er alleen schapen grazen. Er werd dus niet heel intensief bemest. Vandaar dat de flora hier nog zeer divers is. Ook is het microklimaat een verklaring voor de rijke natuur van Vätternoevers. De nabijheid van het water, dat in de winter zelden bevriest, en het sterke zonlicht op de westelijke helling zorgen voor een mild klimaat.
Wij genieten van het slalommen tussen de rotsblokken en de jeneverbessen, al vorderen we traag. Wanneer we weer op het asfalt staan vindt vooral Gea dat een weldaad voor haar getergde voet. We lopen vlot naar Ödeshog een dorp dat over een koffiezettende bakker beschikt. Wij zijgen gelukzalig neer op het terras voorzien van koffie met gebak.
Na een rondje supermarkt, steken we terug naar de kust. We krijgen nog een vergelijkbaar stukje natuurreservaat over de kliffen en dat is ook weer erg mooi.
Via een fijne landweg lopen we naar Hästholmen een voormalig vissersdorp waar nu vooral de pleziervaart ligt aangemeerd.
We hebben via airbnb onderdak gevonden in een oud losstaand arbeidershuisje pal aan de haven. Voor wc en douche zijn we aangewezen op het sanitaire blok van de jachthaven, zo'n 100 m verder. Dat is niet erg praktisch, maar ook niet onoverkomelijk, zeker omdat de douche heerlijk is. Vervelender is, dat beide restaurants gesloten zijn en dat er in geen velden of wegen een winkel is. Het nadeel van het aflopende toeristenseizoen. Wat nu? We hebben geen avondeten mee.
Uiteindelijk weten we een Zweedse variant van Thuisbezorgd te vinden, die we als betrouwbaar inschatten, en doemen er na een uurtje een paar lauwe pizza's uit het niets op. Het wonder van de moderne tijden. De avond valt in roze tinten boven het eindeloze meer.
Gea's voeten worden iedere dag een stukje slechter. Haar goede humeur echter, blijkt van ijzer.
Hästholmen - Borghamn 18 km
Ik help Gea met het afplakken van haar voeten, inmiddels een tape-verslindend werkje.
Het is prachtig weer en het pad blijkt vandaag ook wonderschoon. Eerst over een heerlijk graspad langs het blauwe meer, en later over lommerrijke paden aan de voet van Omberg, een beboste berg die het beeld van deze omgeving bepaald. Het pad brengt ons bij de ruïne van het klooster van Alvastra.
Een plaatje van een ruïne op een mooi parkachtig stukje grasland. De bloeitijd van dit cisterciënzer klooster lag tussen 1200 en 1600. We houden er een lange pauze, mede mogelijk gemaakt door het weldadige zonnetje.
Daarna trekken we door de bossen van Omberg. Fijne hobbelige paadjes, mooi bos, vol stokoude bomen. Wanneer Gea's voeten verlichting eisen, maken we het onszelf makkelijk door een kaarsrechte gravelweg te nemen. Maar wat een opgave blijkt dat te zijn. Op zo'n rechte, platte, brede gravelweg met aan weerszijden hoge saaie bomen lijkt het alsof je niet vooruitkomt. Alsof je tegen de richting in, op een loopband op Schiphol wandelt. Zo staan we kilometerslang stil, maar uiteindelijk is de beker leeggedronken en komen na nog een mooi stukje bos uit bij het hostel van Borghamn.
Borghamn
Borghamn is niet zozeer een dorp maar de plek waar als sinds de middeleeuwen kalksteen werd gewonnen. De kloosters van Alvastra en Vadstena zijn daar bijvoorbeeld uit opgebouwd. Later kwam er een soort internaat en in die gebouwen is nu het hostel gehuisvest. En dat is weer zo'n heerlijke plek aan het water. Een terrein met geelhouten gebouwen waarvan er een een heerlijke kamer voor ons heeft.
Borghamn – Vadstena 22 km
Gea's voeten moeten nog één dagje mee. Gelukkig is het terrein vandaag voetvriendelijk. Het zijn vooral gravelwegen door plat landschap. Maar het is ook ronduit warm vandaag. Er staan nauwelijks bomen langs de wegen tussen de graanvelden.
Toch is het mooi in al haar schaduwloosheid: het licht is net zo goudgeel als het graan en de ganzen oefenen hun V-formaties voor de grote trek. Wanneer er vluchten overkomen, horen we pennen van de vleugels over elkaar schuiven. Daarnaast zien en horen we ook groepjes kraanvogels! We delen de route op in de secties tussen de kerkjes. Het is immers altijd fijn bij de kerkjes.
Schuurdeur
Er is schaduw, er zijn bankjes en er is water. Bij het tweede kerkje is er zelfs een klein 'stenenmuseum', een schuurtje eigenlijk met daarin bewerkte stenen uit de Vikingtijd. Voor het effect is er een replica gemaakt van een sarcofaag uit die tijd. De ingekleurde graveringen zijn bepaald indrukwekkend.
Het laatste stuk van de wandeling is zwaar. Het is erg warm, schaduwloos en we moeten over asfalt, het laatste stuk ook nog langs het razende autoverkeer. Op het tandvlees trekt Gea haar voeten over de grens van de bebouwde kom van Vadstena. We worden verwelkomd door een imposant slot dat ligt te schitteren onder het gouden zonlicht.
Burcht van Vadstena
Wanneer we in de winkelstraat langs de ijssalon komen houden we onmiddellijk halt. We horen onze doorgestoofde zielen bijna sissen wanneer we de hoorntjes verorberen.
Pelgrimscentrum Vadstena
Aangekomen in het pelgrimscentrum geven de voeten van Gea het definitief op, al kan ze er 's avonds nog net mee naar het restaurant strompelen, waar we de tocht feestelijk afsluiten.
Vadstena Kloosteromgeving
De volgende dag ontmoeten we de managers van dit pad, die nieuwsgierig zijn naar onze ervaringen en aanbevelingen.Tijdens dit overigens heel gezellige overleg wordt Gea onwel. Ze wordt door een medewerker naar de huisartsenpost gereden en komt niet veel later terug met een ingepakte voet en de diagnose: geïnfecteerde blaren.
We hebben nog een week de tijd in Zweden, waarin we ons prima vermaken, al is het met individuele dagbesteding. Ik loop nog een prachtige routen tussen de twee grote meren. Lees daar hier {volgt nog} meer over.