Delden – Almelo 21 km
Stralend weer bij het opstaan. We lopen een rondje rond de kerk in het monumentale dorpje.
We zien een bloemenwinkel in een oud pand dat het logement de Kroon wel moet hebben gehuisvest indertijd. Aan de top van de gevel met jaartal 1764, versierd met goudkleurige kroon en de woorden ‘In de kroon’. De koetsdeuren getuigen van een soort uitspanning.
Daarna steken we de weg over en staan we niet veel later voor het imposante Twickel met een enorm huis dat stamt uit de 14 e eeuw. De gevel in noordelijke renaissancestijl valt op en geeft allerhande hints over de ouderdom. Het landgoed is ook enorm: 4400 hectares. Anders gezegd: Bijna alles in de driehoek Delden, Borne, Almelo hoort bij het landgoed. We zullen de hele dag merken dat we in Twickel-country lopen. Aan de bordjes die ons ‘vrij wandelen over paden’ toestaan en de zwart-witte luiken van de boerderijen die bij het zeven eeuwen oude bezit horen.
Jacob en Dirk maken een ochtendwandeling over het landgoed en keren in het logement terug voor een middagmaal. Daarna lopen ze nog eens naar Almelo. Wij lopen in een ruk naar Almelo, dat is ruim 20 km en dat vinden we zat voor een dag.
Na eene lange laan van vier rijen eikeboomen doorgewandeld en het lustslot van buiten beschouwd te hebben, wandelden wij rechts af en kwamen door bekoorlijke slingerpaden aan een watermolen. Nu waagden wij het ook, het binnenbosch in te treden, waar veele groote vijvers tusschen aangename eiken en sparrebosschjens liggen: doch alles door de gierige Gravin van Wassenaer slecht onderhouden. Vrolijk sprongen de eekhoorntjens rond langs de takken: de lucht was opgeklaard en de zon scheen heerlijk, tusschen de glinsterende takken der sombere boomen waaraan de regendroppels als zoovele diamanten ons tegenblonken.
Watermolen
We lopen door de ondertussen prima onderhouden lanen en komen op een heitje waar de breedbladige orchis bloeit. We komen er dan achter dat we de watermolen gemist hebben en nemen daar nog een ommetje naar toe. De watermolen blijkt niet zo indrukwekkend dat het de extra kilometers rechtvaardigt, maar de omgeving is prachtig en de paden veren zacht mee onder de voeten, dus we hebben er vrede mee.
We passeren een snelweg met een voetgangerstunnel en komen op een heel pastoraal stukje Twickel met landgoedboerderijen en bijbehorende akkers. Op de rijke weides staat het gras in bloei. Het ouderwetse coulisselandschap is nog deels intact.
Te vijf ure wandelden wij naar Almelo; Onderweg een boerschap doorgekomen zijnde verloren wij den weg of dijk en geraakten even als Hannibal midden in een moeras, waar wij tot de knieën toe inzakten. Met springen kwamen wij vrij. Te Almelo waar wij te zeven ure aankwamen, namen wij onzen intrek in den Gouden Leeuw waar wij eene ongehoord sloffe bediening vonden. Eerst konden wij arme voetgangers maar een bed krijgen, doch toen Van Hogendorp naar den graaf van Rechteren vroeg en zich noemde, keerde het blaadje om. Met een boterham, thee en wijn gingen wij naar bed.
Zenderen
We passeren het spoor en komen bij het klooster van Zenderen. Het ademt nog de sfeer van het vooroorlogse katholieke kloosterleven, al is het maar op postzegelformaat. Zenderen is een saai dorp doorsneden door een drukke weg. We gebruiken het dorp om door te steken naar de Bornebeek. Daar pauzeren we in schaduw op het schouwpad. Het is ondertussen behoorlijk warm geworden. We zien dat nieuwe natuur (niet op de oude kaart die gebruikte bij de planning) in de vorm van drassig gebied ons noopt tot een omweggetje. Onze eigentijdse app Topo-GPS, toont de huidige situatie. We lopen kilometers over graspaden langs de Loobeek in de richting van Almelo. Het water is erg blauw en vol gele plomp.
We komen de Twentse stad binnen bij Huize Almelo. Erg pastoraal allemaal en helemaal niet in overeenstemming met mijn beeld van Almelo, dat vooral bestaat uit wederopbouwellende, moderne lelijke kantoortorens en eindeloze woonerven. We treffen precies het historische stukje Almelo, zo vanuit het groen. Wel zijn heel moe na 24 km in de hitte. We lopen nog even langs de voormalige herberg en de sociëteit waar de jongens verpoosden. In de Gouden Leeuw zitten nu appartementen en een hypotheekverstrekker, in de sociëteit zit nu een winkel in sanitair. Dan gaan we op weg naar het station. We zijn de hoek nog niet om of de aanblik past weer precies in beeld van Almelo dat ik had.
Voormalige sociteit en voormalige Gouden Leeuw
Deventer
Na een tamelijk saai dagje in Almelo willen Jakob en Dirk weer verder, maar het weer zit wederom tegen:
Bij onze uittrede uit de herberg werden wij door zulke hevige regenvlagen begroet, dat wij het raadzaam vonden ons naar den postwagen te begeven, schoon gewaarschuwd dat dezelve over den weg naar Deventer, die acht uren gaans is, elf uren bezig is. Dan, onderweg naderde ons een voerman en nam ons in zijne halve kapwagen, met welke wij langs een akeligen weg onder gedurige stortregens voortreden. Doornat kwamen wij te Rijssen aan, bleven aldaar een uur, hielden voorts aan de Bathemer molen stil en trokken verder. Wat dichter bij Deventer zagen wij dat men hier bezig was een' straatweg aanteleggen, die over Hengelo en Enschede naar het Pruissische grondgebied loopen moet. Na negen en een half uur rijdens stapten wij te Deventer aan het logement en posthuis de Maan af.
In Deventer worden er relaties bezocht en worden Jacob en Dirk meegenomen naar het stadhuis, een tapijtenfabriek en de Atheneumbibliotheek (gesticht in 1560 en nog altijd de oudste stadsbibliotheek van Nederland, met een bijzondere collectie handschriften en vroege drukken). Het boeit Jacob allemaal maar matig. De stad vindt hij oud en lelijk. De koepel op de gotische toren van de Lebuniuskerk vindt hij bespottelijk.
IJzergieterij
Wel is hij onder de indruk van de ijzergieterij. Ze zien daar hoe er ijzer uit het erts wordt gesmolten met behulp van hete ovens en tot een plaat wordt gegoten. In een tijd dat de Industriële Revolutie in Nederland nog niet eens begonnen was, moet zo’n fabrieksproces erg indrukwekkend zijn geweest.
Wij komen met de trein vanuit Almelo in Deventer aan en lopen door de stad naar ons onderkomen in het zuidwestelijke puntje van centrum. Onderwijl doen we een paar boodschappen. Op de plek van het logement De Halve Maan, staat nu de nieuwste uitbreiding van het stadhuis, met de opmerkelijke gevel waarin vingerafdrukken van Deventenaren zijn verwerkt. Het oude stadhuis staat er ook nog, een paar panden verderop. En ook het pand van de ijzergieterij is te zien, aan de Maalderijstraat. Inmiddels verbouwd tot appartementen, maar de oude belettering laat niets te raden over. De Atheneumbibliotheek is tegenwoordig alleen op afspraak te betreden, dus daar moeten we het ook bij de buitenkant laten, de overigens prachtige oude buitenkant. Gelukkig hebben we de aflevering van de van Hier zijn de van Rossems in Deventer gezien en zij brachten een bezoekje aan de bibliotheek dus hebben we een idee.
Stukje nieuw stadhuis en oude stadhuis (foto: Jos Oegema)
We blijken te overnachten in een piepklein appartementje met opklapbed dat tussen twee woonhuizen geklemd staat. Het was een lange dag en we zijn blij dat we er niet meer uit hoeven om een restaurantje te zoeken. Al met al tegen de 28 km gelopen. Tevreden maken we een pastasalade terwijl we kijken op TV hoe andere mensen koken in The Great Britsch Bake Off.
Volgende deel Van Lennep
Bekijk alle delen op de Overzichtspagina Van Lennep.
Praktische informatie
Delden - Almelo
21 km
