dag2 06aGeldermalsen – Beusichem

Het regent wanneer we uit de trein bij Geldermalsen stappen. De mondkapjesplicht in het OV is eindelijk voorbij, maar nu moeten we direct de regenbroeken aan.

Paraplu

Het station ligt een beetje buiten het centrum. Langs de oever van de Linge lopen we naar de oude kern. Eerst maar even een koffie in de luxe snackbar, de enige open horeca op deze maandagochtend, die we zo gauw zien. Aansluitend koop ik nog even een goedkope bij paraplu bij Blokker, omdat mijn oude regenjas niet meer helemaal waterdicht is, wanneer je er lang mee door regen loopt. Geheel volgens de wet van Murphy houdt het op met regenen zodra we buiten staan.

dag1 82 9b15 44b0 a04f 91aad628cfb1

We steken de brug over de Linge over, verlaten snel de doorgaande autoweg en lopen al gauw tussen de boomgaarden. Het is bloesemtijd, al ligt het hoogtepunt net een paar dagen achter ons. Evenzogoed de ideale tijd om door de Betuwe te lopen. We komen op de Buurse dijk en slingeren langs Betuweboerderijen en boomgaarden onder ons naar het historische Buren.

dag1.35 4cf5e8713f11

Te Gelderm voeren wij over de Linge, doch aten geen koteletten. Na drie uren gaans dus tegen 9 ure kwamen wij te Buren en liepen het voormalig slot op, waarvan thands alleen de sterkewallen staan, die meer dan zeven voet breedte hebben. Binnen dezelve is alles beplant met moeskruid en zware nootenboomen. - In de herberg bij Breekman dronken wij heerlijke koffi. De stad Buren heeft geen oktrooi en geene stadtbelastingen. Zij heeft een weeshuis gesticht door eene princes van Oranje welke ik gis de moeder van Willem III geweest te zijn.

dag1 4005c6e2390b

Weeshuis Buren

Buren

Buren ligt er nog steeds pittoresk bij tussen de wallen, of weer, zou ik eigenlijk moeten zeggen. Een bruin bord meldt dat Buren in de jaren ’60 lag te zieltogen en dat er toen een grootscheeps restauratieproject op touw werd gezet. Met een gaaf oud stadje tot gevolg. We zien moestuintjes, stadpoorten, wallen, vele monumentale huizen en het prachtige weeshuis, waar nu de koninklijke marechaussee in is gevestigd. Met zijn prinses van Oranje zat Jacob er trouwens naast: het was Maria van Nassau (1556-1616) die het weeshuis stichtte, niet Maria Stuart (1631-1660), de moeder van Willem III. Maar Jacob had natuurlijk niet het ‘rode boekje’ noch het internet tot zijn beschikking.

dag 1186f328

In café De Prins, voorheen herberg Breekman aan de Peperstraat treden we binnen voor koffie. Het is er gezellig druk. We zitten even en zien dan een heel vriendelijke, maar ook vertwijfelde jonge serveerster klunzen met het kassasysteem. Bijna niemand heeft een consumptie op tafel staan. We kijken het nog even aan, denken dat het nog uren gaat duren en besluiten te vertrekken. Aan de andere kant van het dorp betreden we het pannenkoekenrestaurant en zijn in mum van tijd voorzien van eten en drinken.

Wegversperring

We vervolgen langs een wetering en zigzaggen langs weilanden en boomgaarden. Wanneer we af willen slaan naar een veelbelovend dijkje worden we staande gehouden door een verkeersregelaar. We mogen er niet op, er wordt geasfalteerd en we kunnen er niet langs. We kunnen er natuurlijk wel langs, maar het wordt ons verboden. De man brengt het aardig, het is zijn werk, maar wij balen dat we moeten omlopen langs een N-weg. Al omlopende groeit het dijkje in onze verbeelding uit tot een zonnig kronkelend weggetje vol knotwilgen, vogelgekwetter, boerderijen met rieten daken, stalletjes met kleine potjes jam, theetuinen met rood-wit geblokte tafelkleedjes en vriendelijk groetende bewoners.

dag1 .4a70 a970 55310a8aec3d

Zoelmond

Zoelmond

Aangekomen aan gene zijde van het dijkje blijken de werklui net klaar met de dijk, het asfalt walmt nog. We steken de N-weg over en lopen Zoelmond binnen.

Van hier kwamen wij op Soelsmond waar wij de groote hofsteede Vredeveld van den Heer Van Brakel met het prachtigste buitenhuis dat ik ooit gezien heb wat de bouworde betreft, bewonderden.

Over de hofstede Vredeveld kon ik niets vinden op internet, maar prachtige huizen en dorpsboerderijen te over in Zoelmond. Wie weet refereerde Jacob aan een van deze. We pauzeren nog even bij de markante kerk en trekken dan door naar Beusichem. Ook een mooi dorp met een nog markantere kerk. We herkennen het van een Klompenpad dat we ooit op Koningsdag liepen. Het podium voor de te harde muziek staat al klaar voor de editie van dit jaar.

a6a97695 a20c 4555 9be3 898f2f76548e

Het Veerhuis

We lopen het dorp weer uit naar de oever van de Lek, daar staat Het Veerhuis waar we overnachten. We krijgen een heerlijke kamer met uitzicht over de rivier, waar de pont, die druk heen en weer tuft, ons morgen over zal varen.

Beusichem – Amerongen

dag21 d49edb4cf22f


Rond half tien nemen we de pont naar de overkant. Het is snijkoud! De wind is stevig en de zon is nog nergens te bekennen. Met de sjaals omgeknoopt en de handschoenen aan stappen we over de Lekdijk met uitzicht op Wijk bij Duurstede, naar het punt waar we het Amsterdam-Rijnkanaal kunnen oversteken. Dit kanaal lag er nog niet in Jacobs dagen. Langs de waterkant lopen we naar de ‘bouwval van het oude slot’  

Langs een modderige weg kwamen wij op den Leckerdijk, gingen die af en liepen door een laag land op een klein buitendijkje de Leck langs. Heerlijk was hier het gezicht op de overzijde waar de fraaiste horenbeesten door grazige weiden wandelden of in het water te halver lijf stonden, terwijl van verre zich de stad Wijck te Duurstede vertoonde en in de zilveren stroomen spiegelde. Aan de overzijde dier stad voeren wij in een schuitje den Lek over …. Eer wij binnen de stad kwamen, sloegen wij naar beneden en bevonden ons in een bekoorlijk boschje met uitmuntend aangelegen wandelingen en hoogtens meest met beuken, eiken en esschen beplant. Midden in hetzelve ligt midden in een breede gracht de bouwval van het oude slot, bestaande in een ronde tooren met zware en breede muren, en een hooge klomp steen, waarschijnlijk het middelrif van het gebouw.

dag2 2313 2

Wijk bij Duurstede

We vinden de ruïne op een lommerrijke plek tussen veel oude bomen. De walkanten van de slotgracht zijn afgezet met fluitekruid en koolzaad wat een lieflijk schouwspel oplevert. Het slot is gedeeltelijk gerestaureerd en listig verbouwd zodat er bruiloften gevierd kunnen worden. We bestuderen het allemaal vanaf een bankje waarop we een broodje eten. Een fietsstel spreekt ons aan: ‘We zagen jullie al eerder in Buren, in café de Prins!’
Nu herkennen wij ze ook van het belendende tafeltje waar ze ontspannen in toeristische folders bladerend op hun koffie wachtten. We bekennen een beetje schaamtevol dat we geen geduld hadden om te wachten op de trage serveerster. ‘Het viel wel mee hoor’, vergoelijkt de vrouw van het stel. We praten nog wat en wensen elkaar een fijne tijd verder.

dag2wijk

We lopen verder door de oude straatjes van Wijk en drinken een latte op een terras. De zon is erbij gekomen en hoewel de wind nog koud waait, zit je op een beschut terras heerlijk buiten. Daarna koopt Maddy een extra sjaal bij de HEMA om de gaten tussen nek, rits en kraag te dichten. Daarbij loopt ze een oud-collega tegen het lijf, die in Wijk is gaan wonen. Na een bijpraatje lopen we Wijk weer uit via de poort in de hoge molen en vervolgen we onze weg over de dijk langs de Nederrijn. Het is ondertussen ontzettend helder weer geworden. De zon schijnt gul, wolkjes jagen in de lucht, de wind blijft fris.

In W. te D. dronken wij melk en togen zoo verder geweldig twistende over het schoone of niet schoone der ruïnes in 't algemeen. 1 1⁄2 uur volgden wij een hoogen zandigen dijk die door fraaie weiden aan de eene en boomgaarden aan de andere zijde gelegd was en geraakten zoo tot Amerongen, zeer warm en bezweet wegens de hitte en open weg. Hier vonden wij ons goed terug en konden ons dus geheel verfrisschen. Heel smakelijk aten wij en tafelden zelfs lang.

dag2674dd

Dijk

We kunnen weids uitkijken op de dijk. Aan de linkerkant zien we de Utrechtse heuvelrug in volle breedte op de horizon staan, daarvoor grazige weiden voor zover het oog rijkt. Links de uiterwaarden vol voorjaarsflora en daarachter de rivier. De kerktorens van Ravenswaaij en Maurik steken fier in de lucht. Het enige nadeel is het verkeer. Veel auto’s op de dijk, die toch bijna allemaal net iets te hard rijden. Na een paar uur zijn we dan ook blij om de uiterwaarden in te kunnen duiken.

dag2e

dag23992

Amerongen

De kerktoren en het kasteel van Amerongen hebben we dan al in het vizier. Over graspaden tussen plasjes vol watervogels zigzaggen we naar het kasteel, dat momenteel in de steigers staat. Via een bomenlaantje rond de slotgracht lopen we Amerongen binnen en vinden we op de tast Buitenlust, de bekende herberg die we allebei kennen van eerdere uitstapjes.

dag2. d54 a38864d05727

Maddy had eerder gehoopt hier eens te kunnen overnachten en nu is het dan zover. We krijgen een fijne kamer onder de zolderbalken. De dakraampjes laten het gekwinkeleer van vogels door. Jacob en Dirk verbleven waarschijnlijk in de Rooden Leeuw, de herberg die nog steeds als restaurant in bedrijf is, maar waar je niet meer kunt overnachten. Wij eten gewoon, naar onze stand in Buitenlust. Heel smakelijk en in gemoedelijke sfeer.

Bekijk alle delen op de Overzichtspagina Van Lennep.

Praktische informatie

geldermalsen amerongen nieuwGeldermalsen – Beusichem
19 km

Beusichem – Amerongen
20 km

geldemalsen amerongen oud