Hoewel de coronamaatregelen vrijwel geheel zijn losgelaten, blijven de mondkapjes in het OV van kracht. Met enige tegenzin zetten Sören, Maddy en ik de mondkapjes maar weer op wanneer we plaatsnemen in lijn 18 om richting de houthavens te bussen.
Toen Maddy en ik vorige week langs de Wilmkebreekpolder liepen, opperde Maddy dat het ook leuk zou zijn om het oude poldertje eens helemaal te ronden. Dat plan gaan we gelijk maar uitvoeren, nu het zo vers in het hoofd zit. Pikken we het oude plan om Tuindorp Oostzaan eens van dichtbij te gaan bekijken. Sören wil graag mee. Het is heerlijk weer. We stappen uit bij de Westergasfabriek en lopen over dat terrein naar het puntje van het Westerpark. Door de Spaarndammerbuurt naar de houthavens en de Pontsteiger waar het de pont naar het NDSM-terrein gaat.
Canta op de pont
Een Canta rijdt met een flinke vaart de pont op, zonder acht te slaan op de voortschuifelende voetgangers en fietsers. De hard pruttelende tweetakt wordt pas uitgezet als het voortuig voor luie Amsterdammers (hier zit een modaal valide jonge vrouw achter het stuurtje) helemaal vooraan staat. De gore uitlaatgassen dalen neer over de overige passagiers. De vrouw is ondertussen door haar telefoon in beslag genomen. Wat kunnen mensen toch asociaal veel persoonlijke ruimte claimen!
NDSM
Aan de overkant betreden we het NDSM-terrein. Het voormalige haventerrein waar nu allerhande hips in industrieel erfgoed onderdak heeft gevonden en waar nieuwe woontorens zijn opgerezen. Het is een levendig, eclectisch en fotogeniek geheel geworden. Over een jaar ziet het er vast weer anders uit, want het is nog steeds volop in beweging.
Tuindorp Oostzaan
We slalommen over het terrein en komen bij Tuindorp Oostzaan. Een dorpachtige wijk uit de jaren ’20. Gebouwd voor de sociale volkshuisvesting van de havenarbeiders in de hoogtijdagen van de woningcorporaties. Prachtige sfeervolle straatjes in de stijl van de Amsterdamse school. We komen langs de lagere school, de voormalige met riet gedekte bibliotheek en het Zonnehuis, het kloppend hart van het verenigingsleven indertijd.
Kadoelenweg
We klimmen tegen het talud op en lopen over de oude zeedijk, waar Maddy en ik vorige week ook liepen, maar nu in tegenovergestelde richting. En onder een heel ander licht. De Wilmkebreekpolder ligt te glinsteren in de zon. We gaan de polder ronden en slaan linksaf over de Kadoelenweg. Een oude weg tussen Landsmeer en Amsterdam, met nog steeds een landelijke sfeer, ondanks de steeds kapitalere huizen die er worden gebouwd. De straatjes van de wijk Koedelen voelen allemaal nog dorps aan, tot we op de A10 stuiten.
Zijn we daar eenmaal onderdoor dan staan we in de groene ruimte. Een mooi paadje langs de vaart Het Twiske. Die brengt ons in Landsmeer. We slaan rechtsaf en lopen langs het water naar het centrum. Daar vinden we al snel een bus die ons naar het metrostation van de Noord-Zuidlijn brengt. Binnen luttele minuten zijn we weer in de stad.
Praktische informatie:
Amsterdam Westergasfabriek – Landsmeer
14 km
Startpunt: Westergasfabriek
Routebeschrijving: Westergasfabriek - Westerpark - Spaardammerweg - Tasmanstraat - pont Tasmanstraat - wandelknooppunten: 74 - 81 - 68 - 69 - Kadoelenweg - 54 - 71 - RA centrum Landsmeer.
Het NDSM-terrein is ook te bereiken met een pont vanaf Centraal Station (paarse lijntje op de kaart)