Toen we al bedacht hadden nog eens in de polders bij Eemnes naar vogels te gaan kijken, wijdde Vroege Vogel op tv een hele (leuke) aflevering aan de Eempolder. Als dat maar geen hordes op de been zou brengen. Maar dat deed het niet.
Klompenpad
Het voorjaar blijft koud en komt maar langzaam op gang. Daar heb ik geen bezwaar tegen. Smeer maar uit die lente, dan kunnen we er langer van genieten. We gaan voor het relatief korte Nesserpad, een klompenpad van 11 km. Omdat vogelkijken en wandelen eigenlijk niet samen gaat. We parkeren aan de rand van Eemnes, pal aan de kop van het klompenpad.
Vogelvriendelijk
Het licht is vandaag helder en de wolkenluchten drijven charmant over de uitgestrekte graslanden die we vanaf de parkeerplaats kunnen zien liggen. Menno Bentveld liet in Vroege Vogels goed zien hoe de boeren en natuurbeheer samenwerken om dit gebied zo vogelvriendelijk mogelijk te maken. Door het waterpeil hoog te houden, het maaibeleid aan te passen en sommige weilanden te laten verruigen tot plas-drasgebied, wordt een goed biotoop voor weidevogels gecreëerd. We hebben ook nogal de verantwoordelijkheid voor de gruttostand in Nederland. Maar liefst 90 % van de wereldwijde gruttopopulatie is voor hun voortbestaan afhankelijk van de Nederlandse weidegebieden.
We zijn beiden gewapend met een kijker en zien al snel de eerste roestbruine vlekken in het groen. Ja, de grutto’s zijn thuis. We zien ze opvliegen, stil broeden met hun kopjes net boven het gras, en foerageren met hun lange snavel al prikkend in het natte land.
Grasdijk
Na een kaarsrecht smalle asfaltweg langs een sloot, mogen we na het passeren van pittoresk gemaaltje, een meanderende grasdijk op. Die brengt ons na vele verrekijkerstops bij een jachthaven bij Eemland. Vanaf dit punt is het hoeken via rechte asfaltweggetjes onder de rook van de A1. Qua vogels krijgen we verder niet zo veel opmerkelijks voor de kijker, op een paar tureluurs na. Misschien vinden ze het ook nog te fris en houden ze zich relatief stil. We worden wel vergast op rond sprintende hazen wat ook veel kijkplezier oplevert.
Wakkerendijk
Vanwege het broedseizoen moeten we een onverhard paadje door de weilanden aan ons voorbij laten gaan en nog meer asfalt belopen. Dat weggetje brengt ons naar de Wakkerendijk, een dijk die oorspronkelijk in de 14e eeuw werd opgeworpen, toen de Zuiderzee nog voor veel overstromingen en wateroverlast zorgde. We zien links een oud kerkje liggen en lopen er even heen om een bankje te zoeken waarop we een kopje thee kunnen drinken. De kerk is overgegaan in private handen en tot een trouwlocatie omgebouwd. Voor het gesloten hek kunnen we uitkijken over een zee van grijze parkeertegels, waar een crematoriumachtige vibe vanuitgaat. Jammer. We keren weer om.
Waterstaatskerk
Je ziet aan de boerderijen aan de dijk dat ze erg oud zijn. Schildjes geven aan dat er een heel aantal als monumenten zijn aangemerkt. Toch is bij vele panden de ziel er vakkundig uit gerestaureerd. Andere ademen nog de voorbije eeuwen.
Bij de katholieke Nicolaaskerk een stukje verderop is een keurige begraafplaats met een mer-à-boire aan bankjes uit de wind. Hier drinken we tevreden onze thee, kijkend naar de waterstaatskerk (lazen we op het bruine ANWB-bord). Een waterstaatskerk, weet Maddy te vertellen is de benaming voor kerkgebouwen die (tussen 1824 en 1875) in opdracht van Rijkswaterstaat werden gebouwd. Vaak in neoclassicistische stijl, zoals hier. Ik had nog nooit van de waterstaatsarchitectuur gehoord. En zo leer je op iedere wandeling weer wat bij.
Praktische informatie
Nesserpad
11 km
Startpunt: Parkeerplaats Oude Haven (kruising Eemnesser Vaartsteeg/Wakkerendijk) in Eemnes
Routebeschrijving:Klompenpaden.nl