De wegen tussen deze West-Friese plaatsen zijn niet zo aantrekkelijk, maar de dorpen zelf maken alles goed.
Bij het schrijven van het blogje over Abbekerk, kwam ik erachter dat er in de buurt nog veel meer historische stolpboerderijen stonden. Met behulp van de routeplanner op wandelnet.nl knooppuntte ik een rondje bijelkaar vanuit het stadje Medemblik.
Medemblik
Na een paar surrealistisch warme dagen is de kou weer teruggekeerd. De wind is stevig en de mutsen kunnen weer uit de rugzak opgediept worden wanneer we op de dijk staan en uitkijken over het groengrijze water van het IJsselmeer. Schuimkopjes en een paar dappere zeiltjes. Een vakantiegevoel dringt zich op. Over de dijk lopen we rond het oude centrum van Medemblik. Langs het station van de museumstoomtram naar Hoorn, het voormalige stadhuis van Kropholler en het zicht op het Radboudkasteel, een burcht waar de middeleeuwen nog vanaf druipen. Dan landinwaarts via de oude huizen aan de kades. In de jachthavens is al enige bedrijvigheid te bespeuren. Zullen de Duitse bootjesmensen hier straks weer aanmeren of worden ze nog steeds gehinderd door de corona-maatregelen? Vooralsnog zien we geen tekenen van massatoerisme.
Café-noirtjes
Maddy was nog nooit in Medemblik geweest. Dat weet ze nu zeker, alles is nieuw en bevalt uitstekend. Bij het Café het Hof kopen we een excuus koffie to go voor een toiletbezoek. We worden allervriendelijkst geholpen en krijgen extra café-noirtjes voor onderweg. We drinken de koffie op een openbaar bankje en vervolgen dan onze weg het stadje uit. Dat gaat niet zo makkelijk omdat de pijltjes tussen de knooppunten er niet zijn, in ieder geval niet zichtbaar. Wanneer we dat in de gaten hebben lopen we op de kaart verder tot we de bebouwde kom uit zijn.
Opperdoes
We gaan richting Opperdoes, bekend van de kleine aardappeltjes, de Opperdoezer ronde. De weg is een vrije saaie asfaltweg tussen de landerijen die klaarliggen voor een nieuw teelseizoen. Maar Opperdoes zelf blijkt over een paar gave oude straatjes beschikken waar de stolpboerderijen en oude huizen schouder aan schouder aan een paar sloten staan.
Twisk
Opperdoes uit gaat het weer over een paar nietszeggende wegen maar wanneer het museumspoorlijntje de straat kruist wordt het weer prachtig. Het verlaten stationsgebouw van Twisk waar de stoomtram in het seizoen (eind april – oktober) normaliter stopt is een uitgelezen plek voor een boterham. Door de ramen kunnen we zien dat het kantoortje in oude stijl is bewaard. We kunnen uit het straffe windje zitten op een paar klaarstaande tuinstoelen.
Gijs de Gans
Daarna volgt het lintdorp Twisk. Een werkelijk prachtige straat vol monumentale boerderijen en fraaie woonhuizen. Tussen de huizen door kijk je naar het lege achterland van weilanden en akkers. We komen langs een bronzen beeldje voor Gijs de Gans. Daar kleeft een ontroerend verhaal aan. Vanaf 1993 leefde er een jonge gans op zijn eentje bij de Melchiorhoeve. Al snel werd hij als dorpsbewoner beschouwd en kreeg hij de naam Gijs. Zijn gegak werd een vertrouwd en geliefd geluid in het dorp. Tijdens de winter van 2009 kreeg Gijs het moeilijk en werd hij door dorpsbewoners naar een vogelopvang gebracht. Daar knapte hij op en kon hij terug naar zijn vertrouwde plek. De winter van 2010 was weer streng en buurtbewoonster Jopie ontfermde zich over hem. Jopie en Gijs zagen elkaar de volgende jaren dagelijks en kregen een bijzondere band. In 2018 overleed Gijs. Een inzamelingsactie volgde met een beeld als blijvende herinnering.
Vogels
Wij stiefelen langzaam Twisk uit, veel rondkijkend, veel foto’s makend. Dan rechtsaf over een fietspad (aangelegd met EU-geld, vertelt een blauw bord met enige trots) richting de autoweg. Het verkeer van die weg en de nabijgelegen A7 dringt zich behoorlijk op en ook dit pad is verder vrij saai. Maar het leidt ons wel naar de waterberging Twisk alwaar een plas met ontzettend veel vogels. Maddy trekt de kijker en registreert naast de ususal suspects van ganzen, meeuwen en scholeksters ook visdiefjes, kluten en grutto’s. Het gegak, gekrijs en gekwaak overstemt zelfs het geraas van de auto’s. We speuren de plas af tot het te koud wordt om stil te staan.
Spoorlijntje
We komen weer in Opperdoes maar lopen nu langs het spoorlijntje (met eender stationsgebouw als in Twisk) terug naar Medemblik. Om niet te eindigen met beelden van industrieterrein en oude nieuwbouwwijk steken we nog even door het oude centrum terug. Leuk langs de westerhaven en door de oude hoofdstraat, recht op het stadhuis van kropholler af. We klimmen de dijk weer op en nemen afscheid van de voormalige Zuiderzee met zicht op het gemaal van Lely, wat overigens ook een markant en mooi gebouw is.
Praktische informatie
Medemblik, Opperdoes en Twisk
17 km
Startpunt: Parkeerplaats Medemblik (Toeristisch Overstap Punt Gemaal Lely)
Routebeschrijving: wandelknooppunten: 10 – 55 – 51 – 52 (hier zelf opletten, want de pijltjes laten je in de steek) – 58 – 64 – 65 – 0 (ongenummerd paaltje) – 66 – richting 61- net voor spoorlijntje linksaf Zwartepad en die uitlopen tot 59 – 57 – Op de Burgemeester Schoutenstraat na nr. 16 LA brug over - LA Ridderstraat - RA Westerhaven - LA Nieuwstraat – Bij stadhuis de dijk weer op en terug naar parkeerplaats knooppunt 10.