Het paadje langs Paviljoen De grote sniep van vorige week, herinnerde me aan de wandeling over het oude spoorlijntje dat hier in de buurt loopt.
Nieuw pad
Ik keek er nog eens naar op de kaart en zag dat er sinds 2019 een doorsteek door weilanden is gerealiseerd waardoor je die wandeling nog een streepje mooier kunt maken. Dus hup weer richting de veenweides, nu het nog kan voor het broedseizoen de doorgang door weilanden verhindert.
Ontmanteld spoorlijntje
Het is best fris nog, als Maddy, Sören en ik Parkeren bij de Algemene Begraafplaats. Het zou zonnig worden, maar vooralsnog heeft de bewolking de overhand.
We kunnen direct over het tracé van het oude spoorlijntje tussen Aalsmeer en Nieuwersluis. Hoewel het personenvervoer al lang geleden stopte, werd het nog tot halverwege de jaren ’80 voor het goederenvervoer gebruikt. Vooral het feit dat de trein de A2 gelijkvloers passeerde, met spoorbomen en alles, spreekt erg tot de verbeelding.
Stationsgebouw
We lopen met veel plezier het tracé af. Maddy en ik waren hier een paar jaar geleden en we registreren de veranderingen. Het stationsgebouw van Vinkeveen is helemaal opgefrist, er staan allerhande infopanelen langs het pad. De kaalslag door de nogal rigoureuze snoei van een paar geleden is bijna onzichtbaar door het nieuwe opschot en de fundamenten van een voormalige ambtswoning van het spoor zijn zichtbaar gemaakt.
station Vinkeveen en ambtswoning in verlogen tijden
De weilanden krioelen van de vogels. Maddy heeft nu eindelijk weer eens de kijker ingepakt en bestudeert de soorten terwijl Sören en ik de fundamenten bestuderen.
Veenkade
We vervolgen de route waarbij we een stukje asfalt moeten verhapstukken en komen dan bij de Veenkade waar we vorige week dus ook al overheen gingen. In de berm liggen gesnoeide takken met elzenkatjes. We rapen er een paar op om thuis in een vaas te zetten, bij wijze van premature paastakken. Af en toe breekt de zon door, maar meestentijds lopen we toch onder de bewolking en voelt het fris. Bij de grote Sniep halen we koffie en snijdt Sören de paastakken bij met een bot zakmes.
Trekpontje
Niet veel later komen we aan bij het nieuwe pad door de weilanden. Een toppad, want zo blijft het asfalt in deze wandeling tot een minimum beperkt. Halverwege dobbert er een nog blinkend trekpontje in het water. Deze werkt met een trektouw en dat werkt eigenlijk veel fijner dan zo’n ketting in het water die je op moet draaien. We lopen hier door een fijn stukje verruigd weiland waar de vogels straks heerlijk kunnen broeden.
Vissers
Bij het volgende stukje aan de andere kant van de weg zit een visser naar de dobbers van twee hengels te kijken. Op mijn vraag of ze al willen bijten, antwoordt de hengelaar dat het eigenlijk nog te koud is. Het gebrek aan bijtende vissen deert hem blijkbaar niet, hij zit gewoon ontspannen van het zonnetje te genieten.
We vervolgen het graspad langs het riet en zien de kerk van Wilnis al gezellig op de horizon staan. Er staat klein hoefblad in bloei, een teken dat de lente er nu echt aankomt. Aan het eind bij het voetbruggetje weer een visser met twee hengels. Mijn nog steeds onbeantwoorde vragen over hengelaars komen weer boven. Waarom zie je tegenwoordig zoveel vissers op de meest ongezellige plekken (vlak aan de drukke weg, onder viaducten, midden in een ongezellige buitenwijk) hun hengel uitgooien en lopen ze niet wat verder voor een pastoraal plekje tussen het riet, weg van het verkeer, in het gras)? En, wat is de reden dat hun outfit en de uitrusting steeds meer een militair uiterlijk krijgt?
Wilnis
We komen in Wilnis. De kerk blijkt er vooral charmant uit te zien van een afstand, van dichtbij is er niet aan. Nog even de via een tunneltje naar de goede kant van de N-weg en dan zijn we weer terug bij de auto. Wanneer we de weg opdraaien, schiet er een fazant weg.
Praktische informatie
Trage tocht Wilnis
17,5 km
Startpunt: Parkeerplaats Algemene begraafplaats Ringdijk 4, 3648 EB Wilnis
Horeca: Paviljoen Toren De grote sniep
Routebeschrijving: Wandelknooppunten: 16 – 37 – 56 – 42 – 32 – 54 – 26 – 43 – 44 – 47 – 19 – 23 – 48 – (richting 65) – 66 - 16 of op de Wandelzoekpagina
NB Tijdens het broedseizoen (15 maart – 1 juli) is de route tussen knooppunt 19 en het dorp Wilnis niet toegankelijk. En hiermeer info over het spoorlijntje .