ankeveen.1jpegDe herfst heeft bezit genomen van Nederland in coronatijd. Het regent al dagenlang erg veel.

Toch gokken we erop dat de buienradar woord houdt en de zondagmiddag vrijwel droog zal laten verlopen. We hebben met vrienden afgesproken bij het bezoekerscentrum Gooi- en Vechtstreek in ’ s Gravenland voor een rondje Ankeveense plassen. Het stortregent als we in de auto stappen.

Dicht

Maar gelukkig is het droog al we elkaar ter plaatse ontmoeten. Het bezoekerscentrum heeft de coronamaatregelen aangescherpt ivm ‘de tweede golf’. Er staat een rij voor de ingang, dus we laten koffie drinken en toiletbezoek achterwege en gaan direct op pad. Kunnen ook maar optimaal van de droge uren genieten.

We moeten even de weg oversteken en via een bruggetje naar het klaphek bij de weilanden lopen, maar dan staan we al direct in met onze nog droge schoenen in de natte weilanden rond de Ankeveense plassen.

Turf

De Ankeveense plassen zijn het restant van de turfwinning uit de voorbije eeuwen. Turf (gedroogde veengrond) was een geliefde brandstof. Zelfs toen kolen breder beschikbaar kwamen bleef turf belangrijk. Tot diep in de 20 eeuw. Dat had ook te maken met de wereldoorlogen die van kolen een schaars goed maakten.

schoolplaat veentrappen baggeren steken v2 e 1800pix 1024x765

In dit waterige gebied werd de turf eigenlijk opgevist. Het kletsnatte veen werd op legakkers ontwaterd en dan pas tot turven gevormd. Anders dan op hooggelegen veengronden waar de turf direct uit de grond werd gestoken. De plekken waar de veensmurrie werd opgehaald en steeds grotere plassen ontstonden worden petgaten genoemd. Door de golfslag verdwenen veel legakkers op den duur, maar je kunt de restanten nog goed in het landschap herkennen.

Nu worden de voormalige veengronden vooral als natuur in stand gehouden. Zou er geen onderhoud worden gepleegd, dan zouden ze dichtgroeien tot moerassige bosjes en zou er veel waardevolle flora en fauna verloren gaan. Geen natuurlijk landschap dus, maar een in stand gehouden cultuurlandschap. In mijn beleving zijn beschermde cultuurlandschappen de mooiste wandelplekken van Nederland.

ankeveen4

Ooievaars

Het is gelijk prijsschieten in het weiland. Op rechts staat een rij van tientallen ooievaars te chillen in het gras. We komen aan de bosrand en lopen op een heerlijk verend pad tussen de bosjes met doorkijkjes naar het water. Qua bloemen is er niet zoveel meer te zien. Het koninginnekruid staat te pluizebollen, de springbalsemien loopt haar laatste benen. Er steekt een stevig windje op, maar het blijft vooralsnog droog.

ankeveen10

Bergse pad

We komen op het Bergse pad, het oude smalle paadje tussen Ankeveen en Nederhorst den Berg. We delen het met langs snellende sportfietsers, maar iedereen is hoffelijk vandaag, wat de stemming goed houdt. De oude bomen zijn een van de schoonheden langs dit pad. Knoestige eiken, zwarte elzen vol propjes en oude kranige knotwilgen. Daarnaast de ruisende rietkragen langs de plassen vol waterlelies.

ankeveen6

Nederhorst den Berg

Aan het eind de spiegelplas bij Nederhorst den Berg. We pauzeren aan de oever met koffie en thee. De wind vormt golfjes op het water. Wanneer we teveel beginnen af te koelen gaan we verder over het prachtige Googpad. Hier komen we paddenstoelen tegen. We halen onze favoriete demtermatie-app Obsidentify erbij en concluderen dat we gewone zwavelkop, prachtvlamhoed, scherpe kamrussula en de oranjerode stropharia zien. Dat zullen we helaas niet onthouden, want zo gaat dat tegenwoordig. Nieuwe plantnamen glijden als over een teflon laagje zo weer van je hersenpan af.

ankeveen7

Dammerkade

ankeveen2

We slaan rechtsaf en lopen over de Dammerkade met aan weerszijden uitzichten over de plassen. In het water staan rijen paaltjes. Op ieder paaltje lijkt een vogel te zitten. Behalve de aalscholver zijn te klein en te ver weg om er namen aan te geven. Het is verder ook weer een fijn groen pad. Nog steeds droog en sterker nog, af en toe breekt er een waterig zonnetje door, die de omgeving onmiddellijk in goudgeel licht zet. Een paar wijd uitlopende kastanjes dragen bij aan de sfeer.

ankeveen11

Ankeveen

Terug op de weg door Ankeveen besluiten tot een koffie in restaurant Lekr. We dienen een uitgebreid corona-formulier in te vullen en afstand te houden tot andere gasten, maar verder is alles normaal en zonder mondkapjes. De nephaard is ontstoken en verspreidt het soort warmte waar je op een koude winterdag graag in zit. Nu is het er nog een beetje te warm voor, maar ik begin wel te verlangen naar een koude winterdag met een staalblauwe hemel en een laagje vorst op de grond.

’s Gravenland

ankeveen8

Het laatste stuk van deze rechthoek gaat over het asfalt. Het allermooiste is er nu wel van af, maar weer terug bij de ’s Gravenlandse buitenplaatsen kun je, de wandeling nog verlengen met een ommetje door de voormalige parktuinen van de buitens Schaep en Burgh en Boekesteyn. En omdat het weer zo zonnig blijft doen we dat. We zijn zeker niet de enigen. Waar we maar een paar mensen tegenkwamen op de paden tussen de plassen, kunnen we hier over de hoofden lopen van de bovenmodale gezinnetjes. Evenzogoed is het heerlijk kuieren over de monumentale lanen voor we weer terugbuigen naar de parkeerplaats.

Praktische informatie

ankeveen kaartAnkeveense plassen
11 km

Startpunt: Bezoekerscentrum Gooi & Vechtstreek
Noordereinde 54b, 1243 JJ ’s-Graveland

Horeca
Brambergen
Restaurant Lekr, Ankeveen