Het is een grauwe en wat broeierige zondagmiddag. Voor een ommetje in de buurt kiezen Maddy en ik voor een experiment.
Kunnen we een aantrekkelijke wandeling maken door het recreatiegroen van de weinig opwindende stadsdelen Osdorp, Slotervaart en Nieuw Sloten. Groen in grijs, betitelde Maddy deze wandeling. Het idee kwam op tijdens de ommetjes in de buurt tijdens de intelligente lockdown. Uitgekeken op de bekende straten en het Vondelpark liep ik ook wel eens door de stadsdelen waar ik mij in de hoedanigheid van wandelaar zelden vertoon. Turend op de kaart kwam ik tot een potentieel rondje van 15 km waarbij bekende aardige stukken zijn verbonden met onbekende groene corridors.
Plantijnpad
We ketenen de fietsen aan een lantaarnpaal en wandelen noordwaarts over het Christoffel Plantijnpad, een groen vrij liggend doorgaand fietspad. We steken de Plesmanlaan over en duiken het Piet Wiedijkpark in, een parkje verscholen tussen de wederopbouwblokken, in tweeen gedeeld door de Pieter Calandlaan. Het bovenste deel is een heemparkje. Op deze grauwe dag een wat unheimisch donker parkje met veel bomen. Ik zou me er in ieder geval na zonsondergang niet meer durven te vertonen. Maar in het voorjaar, weet ik, bloeien hier sleutelbloemen en lenteklokjes. Ook zou je hier ijsvogels kunnen spotten. Vandaag is er alleen wat springbalsemien te bewonderen.
Sloterplas
We passeren de Cornelis Lelylaan onderdoor en komen aan de Sloterplas. Maddy vertelt dat er een plan is om midden in de Sloterplas de nieuwe Meervaart te bouwen. Ik vind het een onzalig idee. De Sloterplas is zeker niet het mooiste meer, maar om het nou te bebouwen...We ronden de plas, net als vele andere ommetjesmakers deze dag. De horeca aan de kop staat weer leeg. Er rust geen zegen op dit pand, terwijl het toch zoveel potentie heeft, met dat leuke zwart-witte bollenterras ernaast. Een stukje verderop staat het Van Eesterenmuseum, over de stadsarchitect die de westelijke tuinsteden vorm gaf. We willen er een kijkje nemen, maar de corona-maatregelen laten dat niet toe, er zijn al teveel mensen binnen. We gaan weer verder met een folder op zak.
Sloterpark
We passeren het strandje aan de plas. Het wordt druk bezocht. Er wordt gepicknickt, geschreeuwd en er komen diverse stijlen muziek uit diverse apparaten. We laten deze kakafonie snel achter ons en lopen het Sloterpark in, waar de sfeer kalmer is. We zetten ons op een bankje en drinken koffie uit de thermos terwijl we kijken naar de vele kinderrijke families die aan het barbecueën zijn op het veldje. Er wordt gekletst en gespeeld en alles ademt een gezellige zondagmiddagsfeer.
Stadspark Osdorp
Daarna komen we op onbekend terrein wanneer we via de woonblokken doorsteken naar het stadspark Osdorp, waar geen van beiden ooit geweest is. Een groot gazon eigenlijk met hier en daar een rij bomen. Niet onaangenaam. Er staan hoge hekken omheen. Is dat om spelende kinderen van de drukke omringende wegen af te houden, of moet het park ’s nachts afgesloten kunnen worden om duistere zaakjes onmogelijk te maken?
Zuthpenplantsoen
Het park versmalt tot een groen fietspad en we slaan rechtsaf het Jan van Zutphenplantsoen in. Een groenstrook waar grote gladde stenen in liggen, als UFO’s die al een tijdje geleden geparkeerd zijn om nooit meer op te stijgen. We steken de Plesman laan weer over en vinden na enig gezoek het paadje aan de rand van de Vrije Geer, een beschermde natuurpostzegel, waar je niet in, maar wel langs kunt lopen. Het is een prachtig paadje waarbij je vergeet dat je in een grote stad loopt, helemaal als je de kerktoren van Sloten in zicht krijgt. Net zo als op het platteland.
Sloten
Sloten is bekend terrein. Een mooi bewaard piepklein dorpje dat geheel is opgeslokt door Amsterdam, maar toch een dorps karakter heeft behouden, mede door de vele oude huizen, een heuse boerderij, een molen en de twee kerken. Oud Sloten heeft heel lekker Italiaans ijs in de aanbieding, dus dat laten we ook deze keer niet aan ons voorbij gaan.
Tolhek
Bij het verlaten van Sloten valt Maddy’s oog op een infobord waarop een oude foto met een tolhek staat. Vroeger waren tolhekken een staande praktijk. Op vele doorgaande wegen moest je om de zoveel km tol betalen. Maddy probeert de foto over na te maken, met tolhuis en alles.
Peilscheidingskade
Het laatste pad, over de peilscheidingskade is ook bekend. Het is een prachtig smal wandelpad achter Nieuw- Sloten. In het voorjaar een bloeiende weelde van fluitekruid en koolzaad, maar ook nu zeer aangenaam, mooi en groen. De treurwilgen treuren hier met de grootste elegantie. Dit pad brengt ons als vanzelf weer bij de fietsen. Conclusie: een aardig rondje voor als je in de buurt woont en weer eens wat anders wilt, maar je hoeft er niet speciaal voor naar Amsterdam af te reizen.
Praktische informatie
Groen in grijs
15 km
Rondje door de tuinsteden van Amsterdam west langs Sloterplas, Osdorp, Sloten, Nieuw Sloten.