In de wandelgids Oneindig laagland van Gegarandeerd Onregelmatig wordt de prachtwandeling bij Neerijnen gevolgd door een wandeling bij het nabijgelegen Varik. Die zag er op de kaart ook veelbelovend uit, dus zoefden we wederom bij een constant vaartje van 100 km naar de Betuwe.
Aan de oever
Als parkeerplaats wordt die bij het veer bij Varik aanbevolen. Je moet je vanaf de snelweg even een weg banen over smalle kronkelige weggetjes met max. 60 km, maar dan heb je ook wat: een koninklijke parkeerplaats aan de Waal onder een prachtige wilg. We zijn gelijk in het oneindig laagland, zien de binnenvaartschepen kalm over de rivier glijden. Ik weet heus wel dat ze in deze coronacrisis het vel over de oren wordt gehaald met minder vrachtaanbod en dus een race naar de bodem qua prijsstelling, maar ik verkies daar nu even niet aan te denken.
Uiterwaarde
De wandeling begint met een stuk door de uiterwaarden, pal langs de oever. Dan draaien we landinwaarts via rijke weilanden. De meidoorns bloeien, de bomen ruisen. Het licht is wat gedekt. We komen op de Waaldijk en steken door naar Kasteel Ophemert. Het ziet er meer uit als een buiten dan als een kasteel. De lanen en boomgaarden rond het terrein zijn erg mooi. Maddy heeft een mooie theorie over de lanen in Nederland. Het valt haar op dat er de laatste jaren in veel oude lanen gaten vallen, als in een slecht gebit. Ze denkt dat dit komt omdat de meeste lanen een paar honderd jaar geleden zijn aangeplant en dat de bomen nu tegen hun levenseinde lopen. Het lijkt mij een solide theorie.
Varik
We ronden het kasteel en lopen via een voetpaden onderaan grasdijken terug naar Varik. We pauzeren in het zonnetje tegen het talud. Dan volgt een wat minder interessant stuk over een asfaltweg met huizen, akkerland en boomgaarden. Op meerdere plekken agressief blaffende honden achter hekken. Voelt altijd alsof je absoluut niet welkom bent in de straat. En dat de bewoners vijandig ingesteld zijn.
Fluitekruid
Daarna een heel mooi pastoraal stukje door een bos waar het fluitekruid manshoog tussen de bomen bloeit. Plekken ereprijs accentueren het witte kant met blauwe zomen. Ondertussen is de zon ook nog doorgebroken. We komen weer op een dijk en kunnen ruim uitkijken. In een poeltje dobberen ganzen, meerkoeten en eenden. Ooievaars en Reigers zweven kalm over.
Corona
We steken door naar de Waaldijk voor het laatste stuk. We pauzeren nog eens bij de opgang van een zorgboerderij wanneer blijkt dat we wegens corona niet over het terrein mogen lopen. We zitten in het gras en zien de paardebloemen pluizebollen. Opeens valt ons de gelijkenis met de afbeeldingen van het coronavirus op.
Dikke toren
Het laatste stuk over de dijk biedt een prachtig zicht op de dikke toren van Varik. De toren lezen we, stond eerst midden in het dorp, maar door de veranderende loop van de rivier ligt die nu aan de dijk. Ook is de toren gedeeltelijk onder de grond verdwenen door het ophogen van het kerkhof. Mede daardoor en door de latere vervanging van het schip, dat relatief klein is, lijkt de toren buitenproportioneel dik te zijn. Voor nu fungeert hij een dikke punt achter een fijne wandeling.
Praktische informatie:
Startpunt:
Parkeerplaats aan de waal tegenover het Veerhuis.
Horeca in betere tijden:
Het veerhuis Varik
Het dijkhuis Ophemert
Routebeschrijving
Variant van 15 km Groene Wissel Ophemert
Variant van 18 km Trage Tocht Varik