Om eventuele weekenddrukte voor te zijn rijden we op vrijdag in ons coronavrije koekblik naar De Rijp, voor een rondje rond de Eilandspolder. Geen strand, geen park, geen duinen, geen natuurmonument, maar een rustig stukje Noord-Holland waar je makkelijk anderhalve meter afstand kunt houden.
Lentefris
Het licht is prachtig, misschien een beetje heiiger dan afgelopen dagen maar evenzogoed voelt het zorgeloos en lentefris. We parkeren in De Rijp en lopen door de vrijwel verlaten hoofdstraat in de richting van de Ringvaart. De daklijsten lichten op onder de zon.
Dotterbloemen
Linksaf en lopen maar, langs de vaart waar het nog gele riet golft in de wind. We hebben een stevig briesje tegen. Links ligt de verveende polder er nog grauw en uitgewassen bij. Maar tuiltjes dotterbloemen strooien knalgele accenten en lammetjes dartelen rond alsof er niets aan de hand is.
We drinken koffie in het talud. Alle horeca is dicht, dus we al het eten en drinken moeten we bij ons hebben. Dat hebben we eigenlijk altijd wel, maar als een terras of restaurantje ons aanstaat zijn we niet te beroerd om ons te laten verleiden.
Scheur
Maar dan krijg ik een appje. De broer van een vriendin wordt opgenomen in het ziekenhuis. Zodra we uit de wind kunnen zitten bel ik. De surrealistische werkelijkheid scheurt weer rauw door het vliesje schijnveiligheid van dit polderparadijs. Hij is jong en sterk, dus de vooruitzichten zijn goed, maar angstig is het.
Al evaluerend lopen we door Schermerhorn, waar maar een enkeling op straat is. We buigen linksaf steken de doorgaande weg over en vervolgen over een grasdijk. De molens staan er prachtig bij. De museummolen is natuurlijk dicht en houdt zijn wieken stil.
Broedseizoen
Nu hebben we de wind in de rug. Op de dijk kunnen we ver uitkijken over de omgeving. We kronkelen naar Groot-Schermer. Er staat een stalletje met violieren met een bordje: steun de sierteelt. We kopen twee bosjes. Wanneer we naar het pad door de polder lopen is het hek op slot: Broedseizoen! Daar hadden we geen rekening mee gehouden.
We keren op de schreden terug en raken in gesprek met twee vrouwen die een partij haardhout bij elkaar aan het hakken zijn. Ze vinden het goed dat we teruggekomen zijn. Ze probeerden anderen op het broedseizoen te wijzen, maar kregen zoveel weerwoord dat ze er maar mee opgehouden zijn met waarschuwen.
Kastanje
Maar nu wij blijken te deugen, worden we vriendelijk bejegend en op weg geholpen naar de alternatieve route. We vervolgen over de geasfalteerde dijk naar Noordeinde. De monumentale kastanjeboom die we daar weten, staat er mooi bij. De bladeren staan op het punt van ontvouwen.
We gaan nog een keer naar links, lopen door een stil Graft en glijden over rustige wegen weer terug naar de stad. Later op de avond bezweer ik met de vriendin de coronageesten via de telefoon.
Praktische informatie
Rondje Eilandspolder
16 km
Startpunt
Parkeerplaats De Rijp