Tussen Camperduin en Petten groeien nieuwe duinen tegen de oude zeedijk. Toen ze pas opgeworpen waren zijn we er al eens geweest. Nu gaan we eens kijken hoe ze er na een aantal jaren bij liggen.
Hondsbossche en Pettemer Zeewering
Die goeie ouwe Hondsbossche en Pettemer Zeewering. In de derde klas van de lagere school leerde ik net als iedereen die tongbreker foutloos in te prenten. Het is er ingegrift en ik zal het nooit meer vergeten, net als het spellen van onmiddellijk (met dubbel l) en de zin ‘Moeders patatkraam, elke woensdag-middag open’ uit een frituurvetreclame.
Over correct spellen maakt bijna niemand zich nog zorgen, de transvetten hebben een slechte reputatie opgelopen en nu is de Hondsbossche en Pettermer Zeewering ontslagen van zijn diensten. Panta rhei.
Wat ook niet hetzelfde is gebleven is het gratis parkeren bij Camperduin. Eerder prakte je de auto op een generiek grasveldje, nu meldt het bord dat er landschappelijk geparkeerd kan worden à raison van 1 euro per 40 minuten. Omdat we geen zin hebben om een rondje te rijden, zetten de auto achter het slagboompje op een genrieke grasveldje.
Het is lekker weer. Niet te warm, mooie wolkenluchten en een fijn briesje. We klimmen de oude zeedijk op en steken door naar de nieuwe duinen.
Het project
De ingreep was revolutionair. Nooit eerder is geprobeerd een compleet nieuw duinlandschap te laten ontstaan. Het was kiezen of delen: ofde zeewering verder versterken, in verband met de stijgende zeespiegel, of iets anders bedenken. Het werden de Hondsbossche Duinen.
De dijk was de erfenis van de Sint-Elisabethsvloed in 1421. Bij een storm met extreem hoge waterstanden werd toen een enorm gat in de duinenrij geslagen. In 1880 werd er een dijk gebouwd die in de jaren erna almaar breder en hoger moest worden.
Het duinenkweekexperiment is een succes. Het proces van aangroei en de natuurontwikkeling is goed en wordt nog steeds nauwlettend gevolgd. Op de vroegere strekdammen van de zeewering leefden veel scholeksters en steenlopers. Die vogels zijn hun leefomgeving kwijt, maar ze worden vervangen door andere gevederde vrienden door de aanleg van eilandjes in de aanpalende polder met als gevolg vele sterns, en signaleringen van de bontbekplevier, tureluur en visdief. Bij de oude zeedijk is gekozen voor natuurlijk beheer en daar komen nu vele soorten planten voor, zoals de zeldzame zeealsem en zeevenkel. Verder is het een kwestie van tijd.
Zeedistel
We lopen door de duinen en zien de gedistingeerd gekleurde zeedistel. Maddy maakt foto’s en laat dan prompt haar kaartenmap liggen. Daar komen we achter, wanneer we al kilometers over het nagelnieuwe strand hebben gelopen. Jammer, de kaartenmap heeft jaren uitstekend dienst gedaan tijdens vele natte wandelingen en dan ga je je er toch aan hechten. Gelukkig ook wel weer eenvoudig te vervangen. Eenvoudiger in ieder geval dan een telefoon of een mens.
We zwaaien de kaartenmap uit ons systeem met een kleine schommelsessie bij het “palendorp” op het strand. Grappig zo’n reuzenschommel, al kun je er niet al te veel vaart mee maken. Het palendorp is een kunstwerk en bestaat uit een heleboel palen die samen het silhouet vormen van het oorspronkelijke Petten dat met Sint-Elisabethsvloed werd verzwolgen. Daarna verlaten we het strand en lopen we via de grasdijk van de oud zeewering een paar kilometer terug. Er bloeit ontzettend veel leuks tussen de basaltblokken onder aan de dijk. Hondsroos onder meer.
Bootjes
Vervolgens gaan we over een nog oudere dijk het binnenland in. Langs de schaapjes, dikke groene rietkragen, een enkele boerderij en een pittoreske molen. Een mooi stukkie Oud Hollands landschap waar een mens zich wel bij voelt. Bij een aanlegplaats/camping voor bootjesmensen slaan we rechts af en lopen in een rechte streep op Groet aan. De bootjesmensen kennen elkaar al jaren, denken we. Degenen die aanwezig zijn hebben allemaal hun windschermen precies hetzelfde opgesteld, de fietsen op gelijke wijze onder een zeiltje tegen een hekje onder aan de dijk geplaats en bovendien is iedereen ruim boven 60. Mensen die een een beetje ontspannen met een puzzeltje, een boek of licht onderhoud aan de boot.
Zandblauwtje
Het laatste stukje nemen we een pad door oude duinen. We worden getrakteerd op vele plekken met zandblauwtjes. We kenden dit charmante duinbewonertje niet, maar dat is inmiddels opgezocht. En zo valt er altijd iets te ontdekken tijdens een wandeling, ook als je die al meerdere keren gemaakt hebt.
Praktische informatie
Nieuwe duinen
15 km
Startpunt
parkeerplaats Camperduin
Horeca
Camperduin, strand voor Petten, Petten en Groet.
Routebeschrijving
Een nagegoeg gelijke wandeling (Trage tocht) met routebeschrijving vind je op de wandelzoekpagina