Beetje raar weer, klammig en bewolkt. Voor een wandeling reizen we naar het noorden, om de chaos rond de weekendafsluitingen van de Ring Zuid in Amsterdam te vermijden.
We pakken het gelijk goed aan, want we rijden niet alleen naar het noorden maar direct door naar het einde van de wereld op Hollandse schaal: het voormalige eiland Wieringen. Of we willen of niet, het volksliedje over Wieringen dringt zich al aan ons op nog voor we de Coentunnel inrijden.
Wie wil er mee naar Wieringen varen,
‘s morgens vroeg al in de dauw
Met 'n mooi meisje van achttien jaren,
dat zo graag naar Wieringen wou
Schipper ik hoor de hanen kraaien,
schipper ik zie de vlaggetjes waaien
Stuurman laat je roer maar gaan,
dan zullen we spoedig op Wieringen staan
Hippolytushoef
We varen niet maar we rijden, het loopt al tegen de middag, de achttienjarige dagen liggen al in een schemerig verleden, maar we willen nog steeds graag naar Wieringen en we laten ons roer maar gaan, over de A7 tot we niet verder kunnen en slaan dan linksaf naar Hippolytushoef, een poëtische naam voor het hoofddorp op Wieringen.
Weidevogels
De wandeling start in het centrum bij de mooi op een terp gelegen oude kerk met een bakstenen torenspits. Rondom gezellig scheefgezakte grafstenen. Het dorp uit, de drukke N-weg over en dan komen we in heerlijk landelijk gebied. Op diverse plaatsen staan bordjes met de boodschap dat vrijwilligers de weidevogels beschermen met allerhande maatregelen. Ze hebben succes wat ons betreft want het wemelt van de kieviten en scholeksters. We krijgen ook een grutto in het vizier en hopen maar dat er meer ongezien in de rijke weiden zitten te broeden.
Tengere distel
Op de rand van het voormalige eiland komen we op een gezellig kronkelende grasdijk. Er groeien vreemde onbekende grote distels. Een bordje meldt dat het de zeldzame tengere distel is. Hij ziet er allesbehalve tenger uit. ‘Eerder obees’, zegt Maddy. De grasdijk brengt ons naar de jachthaven. De wind is inmiddels krachtig tot zeer krachtig te noemen. Witte kopjes op het Amstelmeer. Via een smal klinkerpaadje onderaan de dijk lopen we langs het water. Ik heb me iets te koud aangekleed en ril in mijn anorak. Woest grijs water en winderige grijze luchten voor zover het oog reikt. Einde van de wereld-gevoel.
Via een aanlokkelijk paadje lopen we weer landinwaarts en kijken even bij de het stokoude kerkje van Westerland. Er zijn bomen gekapt aan de zuidzijde, waardoor de kerk er nu een beetje onbeschut bijstaat op z’n terp. Jammer, want met bomen gestoffeerde kerkplekken geven extra charme.
Wadden
We steken Wieringen door naar de Waddenkant. Dat gaat bij de Wieringen doorsnijdende N-weg op illegale wijze. Op een plek waar het met prikkeldraad en afzettingen duidelijk wordt gemaakt dat het niet de bedoeling is om daar over te steken, doen we dat toch om vervelend omlopen te omzeilen. Je kunt goed merken dat Wieringen een oud eiland is. In het midden is het land beduidend hoger dan aan de voormalige randen. Het geeft mooie heuvelende vergezichten.
Watervogels
Op de zeedijk heeft de wind weer vrij spel, maar ditmaal voelen we ‘m in de rug, wat toch comfortabeler is. Op de slikken is het een drukte van belang qua vogels. We spotten bergeenden, kluten, rosso grutto’s (!), plevieren, bonte steltlopers (waarschijnlijk), aalscholvers en zelfs een troepje lepelaars. Tot ons grote genoegen zien we bijna alle soorten die verderop in een vogelkijkpunt op het infobord staan vermeld. Dat maak je toch weinig mee. De eerlijkheid gebied wel te zeggen dat wij de kleinere vogeltjes niet helemaal scherp in de kijker en kunnen krijgen en dat onze beperkte vogelkennis ook de nodige ruimte voor twijfel laat.
We vervolgen beurtelings onderlangs en bovenlangs de zeedijk. Onderlangs kunnen we uitkijken op de aanpalende weilanden waar ook veel vogelbeweeg is. Met een ruime bocht keren we weer landinwaarts en lopen we fijne smalle weggetjes terug naar Hippo. We besluiten gauw eens terug te komen om de oostkant van Wieringen nader te verkennen.
Praktische informatie
Wieringen om de west
14,5 km
Startpunt
Hippolytushoef centrum
Horeca
Diverse gelegenheden rond de kerk
Routebeschrijving
Wandelknooppunten: 2 – 3 – 5 – 6 - 71 – 7 – 8 - 16 – langs het water blijven lopen tot camping, trap op naar de dijk, rechtsaf graspad landinwaarts, komt uit op asfaltweg Zuiderdamsterweg RA, met bocht mee LA, eerste weg LA, naar knooppunt 14 , rechtdoor Noorderkerkweg, net na de bocht LA voetpad naar ventweg van N-weg, RA, N-weg oversteken ter hoogte van Westerlanderlaan mag eigenlijk niet (voor de veiligheid liever doorlopen tot rotonde en aan de overkant teruglopen tot hoogte Westerlanderlaan) – Singelweg – 11 – 72 – 73 – 51 – 4 – 2.