De tip kwam in eerste instantie uit Trouw, Maddy wees me erop. De landgoederen Waardenburg en Neerijnen bij Zaltbommel moesten fantastisch mooi zijn. Nu we veel verwachten van het fluitekruid en de meidoorn, besloten te gaan kijken of daar de ultieme lentewandeling te maken was.
5 mei
Het is een koud bevrijdingsweekend. De winterjassen zijn weer in stelling gebracht. Een beetje grijzig ook, met hier een daar een buitje tussen de weinige opklaringen. Het ultieme zacht zonnige lenteweer hebben we dus niet, maar dat zien we niet als een groot probleem. Het blijft heerlijk wandelweer en de frisse omstandigheden houden al te grote hoeveelheden dagjesmensen misschien nog even binnen.
Kasteel
We parkeren bij een zogenaamde TOP en duiken het landgoed in. Al na twee passen staan we naast het geurige daslook in volle bloei. Zo’n stinsenplant is een voorbode van een mooi landgoed en dat komt uit. Prachtige omgeving in Engelse landschapsstijl. Al snel staan we tot onze knieën in het fluitekruid en drijft de geur van meidoorn onze kant op. We spotten een ons onbekende plant wat voorjaarszonnebloem (of weegbreezonnebloem) blijkt te zijn, ook een stinsenplant. Nog een bochtje om en dan zicht op het fantastische kasteel Waardenburg, waar nu alleen nog ‘kantoorridders’ verblijven (citeer ik uit het Trouw-artikel). Verder horen we ontzettend veel vogels kwinkeleren.
Dijk
Dan komen we op de Waaldijk en vallen we in een nieuwe verbazing. Weids uitzicht over een uitbundig bloeiende uiterwaarde. Tegen het talud van de hoge smalle dijk bloeit de herik, in de plassen van de uiterwaarde spetteren de watervogels tussen de verse bladeren van de gele plomp. Zwaluwen scheren vanuit de diepte vlak over het wegdek van de dijk. Een molen tegen de dijk maakt de Hollandse schilderachtigheid af.
Uiterwaarde
We gaan de uiterwaarde in en worden getrakteerd op een dichtheid van fluitekruid, meidoorn en boterbloemen die alle voorstelling te boven gaat. Alsof God een bus poedersuiker met gulle hand heeft uitgestrooid. Het is een beeld dat je soms voor je geestesoog samenstelt, maar eigenlijk nooit in het echt tegenkomt. Nu waren we niet zo lang geleden nog bij de Hockney-tentoonstelling The Joy of Nature geweest en de uitbundige vrrolijkheid waarmee hij de lente in beeld bracht voelt hier precies zo. De frisgroene weides worden gestoffeerd met diverse koeienrassen. In de plassen spotten we enkele lepelaars. We horen veel andere vogeltjes, maar vanwege onze zeer beperkte vogelkennis worden die gereduceerd tot diverse sympathieke zangvogels.We krijgen mooi zicht op de Waal met de brug en toren van Zaltbommel. De binnenvaartschepen glijden af en aan.
Er staat een man met een professioneel ogende fotocamera bij een grote bloeiende meidoorn. We groeten en maken een praatje. Hij verklaart zijn afwachtende houding met de mededeling dat hij op het zonnetje wacht. Want, dat is waar, het licht is een beetje moeizaam voor de fotografie, de zon breekt maar sporadisch door.
Opijnen
Na een paar kilometers door de uiterwaarde komen we weer terug op de dijk. We maken een extra lusje via Opijnen om de wandeling wat te verlengen. Nu we het beschermde gebied even verlaten, merken we direct het verschil. Het is een stuk minder idyllisch, maar nog steeds lekker wandelen. In Opijnen valt niet veel te beleven. De bloesem in de boomgaarden is reeds vervlogen, we buigen weer terug naar het landgoedgebied. Dat gaat via een prachtig laantje tussen de hoge bomen die fris in het blad staan.
Bostulp
Terug in het landgoed komen we bij kasteel Neerijnen, een statig, beetje wuft buiten omzoomd door fluitekruid. Een stel wandelaars spreekt ons aan: of we de bostulp en het knikkend vogelmelk hebben gezien. Blijkbaar maken we de indruk dat we een paardebloem van een boterbloem kunnen onderscheiden, want de vraag komt zonder inleiding. We hebben geen van beiden gezien, het stel concludeert dat ze dan wel uitgebloeid zullen zijn. Wel fijn hoor, zoveel vertrouwen in onze opmerkzaamheid, zonder aangetoonde kennis van zaken.
Kasteeltuin
‘Dan gaan we nog even in de kasteeltuin kijken’ zegt de vrouw van het stel, en ze vervolgen hun weg. Wij kijken nog even bij het geel gesausde kerkje van Neerijnen en stuiten daarbij op de kasteeltuin. Boordevol stinsenplanten, moeshoekjes en kruidenperkjes. We lezen op een infopaneel dat de tuin door vrijwilligers over een periode van jaren weer is opgewerkt uit een staat van compleet verval. De foto’s tonen een ingestorte kas en op een veldje onkruid als startpunt. Nu is het er paradijselijk.
We keren terug bij het TOP en besluiten met een koffie bij de aangename uitspanning het Stroomhuis. Conclusie: hier komen we vaker terug, het landgoed en de uiterwaarden bieden hier vast ieder seizoen veel natuurpracht!
Praktische informatie
Landgoederen Waardenburg en Neerijnen
12 km
Startpunt
TOP Van Pallandtweg 1, Neerijnen
Horeca
Uitspanning Het Stroomhuis Van Pallandtweg 1, Neerrijnen
Cafetaria Big Bread Waalzicht , Waaldijk 16, Opijnen
Routebeschrijving
Deze wandeling is een variant op enkele beschreven wandelingen. Zie voor meer info bij de Trage Tocht Neerijnen , de Groene Wissel Opijnen of stel je eigen variant samen met de knooppunten van het wandelnetwerk rivierenland.