Een zonnige zondag, aan weerszijden ingeklemd tussen grauwe natte regendagen. In dit oog van de lage drukgebieden rijden we naar Utrecht, omdat aan de kust nog buienrestanten in de verwachting zitten.
Op zoek naar een wandeling stuitte ik op een klompenpad onder Houten. De dorpsnamen Schalkwijk, ’t Goy en Tull en ’t Waal hadden een belofte van poezie. Op naar Utrecht. We parkeren naast de kerk in Schalkwijk, een lintdorp, doorsneden door het spoor van Utrecht naar ’s-Hertogenbosch. Een druk traject, de spoorbomen sluiten tingelend om de haverklap. Verder is het stil in Schalkwijk.
Schalkwijk
Bij de kerk kijken we even in het rond of er misschien een mogelijkheid is om te plassen. Een vrouw die net een gezondheidscentrum verlaat, merkt ons op en laat ons zonder omhaal van woorden even binnen om gebruik te maken van de toiletten aldaar. ‘Goed en rustig uitplassen’, staat er op de poster aan de binnenkant van de deur. Maddy meldt dat ze instructie ter harte heeft genomen. We bedanken de vrouw en starten met de wandeling onder een pittoreske wolkenlucht.
Loopgraven
Het pad langs het spoor is niet bijster spannend, maar wel lekker rustig. Maar als we de Achterdijk oversteken worden we verrast door overblijfselen van de Hollandse waterlinie. Het is een infanteriestelling uit de tijd van Eerste Wereldoorlog, compleet met loopgraven en bunkers. Naast de geschiedenis van de plek geven vooral de fruitbomen die overal staan, een prachtig totaalbeeld, ondanks de oorlogsassociatie. Vol verwondering zigzaggen we door de loopgraven naar de Lekdijk.
Lekdijk
De route vervolgt door de uiterwaarden, maar wij blijven op de dijk om te kunnen genieten van het uitzicht naar twee kanten. De zon schijnt, de rivier weerkaatst het licht in de brede ruimte. Weinig mooier in Nederland dan het rivierenlandschap.
Fort Honswijk
We komen bij Fort Honswijk. Het blijk een enorm torenfort, de grootste van de Waterlinie, gebouwd op een plek waar het land niet geïnundeerd kon worden. Een indrukwekkend bastion van meerdere verdiepingen. Het fort is voor van alles gebruikt door Defensie, maar nooit waar het voor gebouwd was: de vijand beletten om op te rukken. Maar in welke nare omstandigheden de gemobiliseerde soldaten, gevangenen en geïnterneerden zich ook bevonden, het was wel in een prachtige omgeving. We lopen langs nog meer waterliniegebouwen langs een inundatiekanaal.
Ondertussen hebben we besloten over te stappen op een aansluitend klompenpad om zo de wandeling te verlengen. We blijven het kanaal volgen over een graspad dat aan het eind uitmondt in een natte klei/modderpoel. Het vergt enige concentratie om niet uit te glijden in de aanpalende sloot in te schuiven. Wanneer het pad zich weer verhardt kleeft er een stootband van klei rond onze schoenen.
Verdronken bos
We komen bij het verdronken bos, een wonderlijk stukje nieuwe natuur. Het is een plas bedoeld als waterberging. De bomen die hier stonden sterven af waardoor het ook wel iets heeft van ‘ the killing fields for trees’. Tegelijkertijd is het erg mooi. Er loopt een vlonderpad overheen zodat je al het riet en de watervogels van dichtbij kunt bekijken. De dag loopt teneinde in het ‘gouden uurtje’. Het strijklicht is wonderschoon. Vindt ook de fotograaf die we hier rustig zien rondkijken en waar een klein gesprekje mee aanknopen.
Vuylcop
Wij verlaten het verdronken bos terwijl hij verder gaat met fotograferen. We komen weer in de bewoonde wereld. Er rest ons een rechte weg langs het kanaal. Tevreden klei van de schoenen schoppend banjeren we weer richting Schalkwijk, denkend dat het mooie nu wel voorbij is, maar nee. De uitsmijter wordt gevormd door de kasteel Vuylcop, een uit de 14e eeuw stammende versterkte woontoren. Hoewel vele malen verbouwd en gerestaureerd natuurlijk, zie het eruit alsof er ieder moment een ridder te paard over de brug kan komen klossen. Wanneer we weer bij de auto zijn concluderen we dat dit een van de beste klompenpaden is, die we gelopen hebben. Een aanrader.
Praktische informatie
Langs de linie
14 km
Startpunt: Schalkwijk, parkeerplaats bij spoorwegovergang of parkeerplaats bij kerk
Horeca
Restaurant Jonkheer De Ram, Jonkheer Ramweg 22, Schalkwijk
Fort WKU, Lange Uitweg 42a, Tull en ’t Waal
Routebeschrijving
Gemarkeerde route van de klompenpaden Lint-en liniepad en Vuylcooppad. Zie voor meer info: kompenpaden.nl