Eind november. Het is waterkoud. Toch willen Sören en ik een flinke wandeling maken. We blijven in de stad en besluiten langs de kades door de stadsdelen zuid en oost te lopen tot het punt waar we enige tijd geleden de wandeling over de oude zeedijken van noord begonnen.
Haarlemmermeerstation
We steken eerst de Schinkel over en lopen via het rommelige terrein achter het Haarlemmermeerstation waar onder meer de museumtramlijn resideert. Dit prettige rafelrandje in de stad staat helaas op de nominatie om te verdwijnen. Woningbouw moet er komen. Ik begrijp het wel, maar vind het erg jammer dat al het ongeorganiseerde georganiseerd moet worden. Ook de museumtramlijn moet een ander onderkomen zien te vinden. Het oude spoortracé helemaal naar Bovenkerk kunnen ze natuurlijk niet meenemen, dus het lijkt een onmogelijke opdracht.
Plan Zuid
We steken door naar het Olympisch stadion, een overzichtelijk prachtgebouw in Amsterdamse school. Daar heeft in zich in 1928 een hele Olympische spelen afgespeeld. Bijna onvoorstelbaar. Tegenwoordig zouden er alleen een paar kleine Olympisch sportjes gepast hebben zoals boogschieten of schermen of zo.
Dan steken we over naar de stadionkade en lopen met de handen diep in de zakken de kade af, langs het water van het Zuider-Amstelkanaal. Het laatste blad van de bomen laat los. Voorbij de Beethovenstraat komen we langs de grote villa’s aan de Bernard Zweerskade, uitkomend op een van mooie doorkijkjes over het water bij kop van de Churchilllaan. We steken over naar de Jozef Israelkade en vervolgen naar een van de mooiste Amsterdamse schoolwijken rond het Berlage lyceum. Golvende daken, figuren in baksteen, woningen vermomd als stadvilla’s. Een beetje zon zet de gevels in zacht geel licht. Note to self: Ga eens kijken in het bezoekerscentrum van de woningbouwvereniging De Dageraad aldaar.
Ringdijk
We botsen op de Amstel en warmen op met een koffie bij café Vrijdag voor we de Berlageburg oversteken. Weer op temperatuur vervolgen we over de ringdijk. Een stokoude dijk die in 1629 werd opgeworpen toen de Watergraafsmeer werd drooggelegd. Hier en daar zijn aanwijzingen van het lange verleden zoals de Vergulde Eenhoorn een boerderij uit 1702 waar nu een hippe horeca in gevestigd is. We maken ook nog een klein uitstapje naar het Linneaushof, een mooi buurtje van eind jaren ’20 waar de architect Kropholler een katholieke enclave met een grote Hofkerk, Claraklooster, scholen, winkels en woningen ontwierp. Het complex is geïnspireerd op het Begijnhof en verbeeldt het ideaal van een harmonische dorpsgemeenschap. Gebouwd in een tijd dat het “Rijke Roomsche Leven” nog geen idee had van de rap naderende ontkerkelijking.
Science Park
Over de dijk loopt een prettig graspad, maar het lijkt wel nog kouder te worden. We buffelen door en komen bij het Science Park, in deze weekendomstandigheden bij grauw koud licht, een nogal treurige combinatie van nieuwe hoogbouw, tochtgaten, verlatenheid en deprimerend rommelgroen. Sören is hier weleens in zijn hoedanigheid van universitair docent Engels en bezweert me dat het er hier op andere dagen een stuk geanimeerder aan toe gaat.
Diemerzeedijk
We verlaten zo ondertussen de bewoonde wereld van Amsterdam en komen bij het Amsterdam-Rijnkanaal. De binnenvaart glijdt stoïcijns voorbij met geruststellende regelmaat. We maken ons de debuut op de Nescio-brug. Een hoge relatief nieuwe fiets/voetgangersbrug die naar IJburg leidt.Maar wij slaan aan de overkant linksaf en lopen over de oude Diemerzeedijk. We komen langs het Gemeenlandshuis, een statig oud pand uit 727 waar het Hoogheemraadschap van Zeeburg en Diemerzeedijk resideerde. Het lag lang te sluimeren in de verlatenheid, maar ondertussen rukt de stad en de infrastructuur aan alle kanten op.
Zeeburgereiland
We maken ons op voor het laatste stukje waterkou tussen alle plassen water en lopen de dijk af naar het Zeeburgereiland. We passeren een bellenscherm in het kanaal, bedoeld om de instroom van zout water uit het Noordzeekanaal tegen te houden. Een gevolg van de gortdroge bloedhete zomer, die gevoelsmatig al weer lang achter ons ligt. Zo lang alweer, dat we er in deze bottenomklemmende kou al weer bijna naar terug verlangen.Maar gelukkig is de halte van tram 26 nu dichtbij glijden we spoedig in comfortabele warmte terug maar de binnenstad.
Praktische informatie
Amsterdam west-oost
16 km
startpunt: Haarlemmermeerstation
Eindpunt: halte tram 26 Zeeburgereiland