In het laatste weekend van maart loop ik met drie vriendinnen van Spaubeek naar Visé, net over de grens met België. Een streep van ca. 47 km.
Spaubeek – Geulhem 15 km
Wat een bof, we treffen het eerste echte mooiweerweekend van het jaar. Het wandelweekendje in Limburg is al maanden geleden gepland en op goed weer mag je dan alleen maar hopen. We hebben geluk
Het plan is een min of meer rechte streep naar het zuiden te maken en even over de grens met België te gaan. We hebben van vrijdag tot zondag de tijd en besluiten in Spaubeek te beginnen. Via een stukje Pieterpad, stappen we over op het Krijtlandpad en nemen dan de aanlooproute naar de GR5 (die in het Pelgrimspad, deel 2 is opgenomen).
We zijn een clubje van vier vriendinnen die met enige regelmaat een wandelweekendje doen. De basis ligt in de studietijd ruim 30 jaar geleden, we kennen elkaar.
We arriveren met de trein in Spaubeek. Oorspronkelijk wilden we de bus naar Schimmert nemen, maar wanneer we bij de bushalte aankomen, die een behoorlijk eind van het station verdekt staat opgesteld, blijkt dat de volgende bus nog lang op zich zal laten wachten. We besluiten naar Schimmert te lopen. En daar pikken we het pad op.
Het is direct leuk lopen tussen de velden. Maretakken in de bomen en wegkruizen bewijzen dat we in Limburg zijn. Daarna slalommen we door het Ravensbosch. We zien anemoontjes tussen de verder nog kale bomen. Dan passeren we snelweg, schampen Valkenburg en lopen nog een paar kilometer langs de slingerende Geul. Wat een prachtig riviertje is dat toch. Bossige heuvels aan de ene kant, zicht over de weilanden aan de andere kant.
Aan het eind van middag komen we aan in Geulhem en bij ons hotelletje dat nog met een voet in de jaren ’70 staat. Ik hou daar wel van, een beetje ouderwets. Op voorwaarde dat de ontvangst goed is en het comfort voldoende. En dat is het geval. De hotelkeuken is nog niet in business voor het seizoen dus lopen we ’s avonds een paar honderd meter terug naar de De Geulhemmer molen waar we bovengemiddeld goed eten in de drukbezochte bistro. Rozig van eten en drinken slepen we ons terug de berg van Berg op.
Geulhem – Mesch 21 km
Een stralend dag. Het voelt warm. We klimmen verder omhoog naar Berg, langs een rijtje miserabele grotwoningen. Alleen al kijkend naar die donkere vochtige arme sloeberswonigen, voel ik de reuma als in mijn gewrichten trekken. Nee, vroeger was echt niet alles beter. We steken door naar een stukje Pieterpad om in Bemelen te komen. Prachtig onverhard door de rollende heuvels. Bemelen is een mooi landelijk dorpje dat ligt te schitteren onder de ochtendzon. We stappen over op een stukje NS-wandelroute richting Cadier en Keer en daar pakken we de aanlooproute naar de GR5 op.
Maar niet voordat we ons op een terrasje bij de banketbakker tegoed doen aan koffie met vlaai. We mogen niet elk een verschillende punt kiezen, want dan moeten er te veel hele vlaaien worden aangesneden, maar twee mag wel. Dat wordt dan rijstevlaai en abrikozenvlaai.
Op de gulle punten kunnen we een heel eind komen, een prachtig traject door heuvelige bossen en over holle wegen volgt. De jassen moeten uit en in de rugzakjes gepropt. Jongens wat een heerlijk weertje. Het knalgele speenkruid bloeit er helemaal van op.
Tegen half zes arriveren we in een fijne B&B in Mesch, een minuscuul dorpje tegen de grens met Belgie, zonder doorgaand verkeer. Een stokoude kerk, vermoedelijk uit de tiende eeuw, wat straatjes, wat huizen tussen de velden.
’s Avonds doen we ons te goed aan zuurvlees met friet in het plaatselijke cafe
Mesch – Visé 13 km
Na de eerste paar honderd meter van de dag steken we de grens over en direct verandert het karakter van het landschap. Bonte architectuur in de huizen, minder aangeharkt landschap en alles net een tikkie stoffiger, zo lijkt het. Ook duiken we onmiddellijk het Franstalige gebied in. Niks bijzonders, toch exotisch. De cappuccino op een boerderij/horecagelegenheid komt bijvoorbeeld met een dot slagroom in plaats van geklopte melk J.
We kunnen weids uitkijken over de velden en zien de omvangrijke industrie langs de Maas het landschap ontsieren. Ons sluitstuk is een heel mooi traject in de stroomvallei van het riviertje Berwinne. In het heuvelige terrein zien we de rivier van dichtbij en van bovenaf, als we de vallei uitklimmen. Over hooggelegen akkers buigen we tenslotte naar Visé. Zondag in Visé, het is stil in dit oude stadje. Op het sleetse stationnetje nemen en even sleetse boemel naar Maastricht. Voldaan en rozig sporen we terug van de pastorale rust naar de hectische hoofdstad.
Spaubeek - Visé
47 km
Startpunt: station Spaubeek
Eindpunt: station Visé
Route: via Pieterpad en Krijtlandpad naar aanlooproute GR5 zoals opgenomen in Het Pelgrimpad deel 2.