Het gebeurde in december 2014. Er lag een dun laagje sneeuw in Nederland. We hadden zin in een winterwandeling en reden naar de omgeving van Kamerik om een klompenpad te lopen. Prachtig was het met de kale knotwilgen onder een winterse blauwe lucht, langs de weilanden waar een laagje poedersuiker op lag.
Op driekwart van de wandeling bij de recreatieboerderij Boerinn gleed Maddy uit op over een vliesje ijs op een betonnen erf. Ze brak haar arm.
Aardige mensen brachten ons naar het nabijgelegen ziekenhuis in Woerden. De arm bleek op een nare plaats gebroken, er kon geen gips omheen. Nog weken pijn en maanden last van gehad, voordat het echt over was. En sindsdien niet meer in de weilanden rond Kamerik geweest, omdat die nu eenmaal blijvend met die gebroken arm waren geassocieerd.
Maar ondertussen is het 9 jaar later, hoog zomer en wilde Maddy graag haar nieuwe Kompenpadenapp uitproberen, dus togen we ‘voor een stukje rouwverwerking’ naar het Groene Hart om op het plaats delict ‘het trauma in de bek te kijken’ en de omgeving van Kamerik vanaf nu weer onbevreesd te kunnen betreden.
Teylingenpad
We kozen voor het Teylingenpad dat langs de Boerinn komt. Het is prachtig weer. De wind is best stevig, maar er drijven wolkjes in de lucht en de zon schijnt. En we zijn dankbaar dat we niet in de Zuid-Europese hittegolf met dagenlang 40+ op de thermometer hoeven te survivalen.
Het Teylingenpad bevalt ons wel. We lopen rechtsom. Na een aardig stukje over de plankieren langs een plas volgt een fietspad langs een N-weg. Dat is gelukkig maar een paar honderd meter. Daarna mogen we de weilanden in. In de sloten liggen gele plomp en waterlelies te dobberen op het golfslagje van de wind. Aan de kant bloeien zwanenbloemen en moerasandoorn. Nadat we een weg zijn overgestoken bij een nostalgisch ophaalbruggetje naarj een boerderij vervolgen we over een houtkade, een prachtig smal paadje met knotwilgen tussen een paar sloten.
Grecht
De houtkade komt uit bij de Grecht, een kronkelende vaart die in de late middeleeuwen is gegraven. We lopen over de grasdijk, langs het riet dat door de harde wind veel geluid maakt. Links de weilanden waar hazen wegschieten en af en toe een grijze kraanvogel in het gras prikt, lijkt het. Maddy trekt de verrekijker. Helaas het is geen kraanvogel maar bemodderde ooievaar.
Op de horizon staan het kerktorentje van Kamerik en de torens van Woerden. Na een kilometer of vijf langs de Grecht gaat het linksaf de weilanden weer in. We komen uit op het erf van de Boerinn.
We kopen een boerderij-ijsje uit de vriezer. Bij het afrekenen worstelt een beginnende horecajongen met het wisselgeld van de vorige klant. De rekening is 26,20. De klant geeft 40,20. De jongen heeft een black out of kan echt niet hoofdrekenen. Hij staart maar naar de kassalade, kijkend naar het geld. 14!, help ik hem. Hij kijkt verdwaasd op. Dus toch, murmelt hij, zichtbaar opgelucht.
Ik reken de ijsjes af met de pinpas.
We breken de ijsjes aan, op het erf waar de zo onfortuinlijke val heeft plaatsgevonden en daarmee is het trauma verwerkt.
Kamrik en Kanis
We wandelen door Kamerik, een stil lintdorp langs een vaart. Mooi straatje met oude huizen dat echter ontsierd wordt door grote patserauto’s die de verhoudingen scheeftrekken. De vaart brengt ons in Kanis, een kleiner lintdorp. Kanis is niet alleen een grof woord voor hoofd, maar heeft ook de betekenis van een gevlochten mand, waarin bijvoorbeeld de gevangen vis werd bewaard. Het eetcafé De gekeerde kanis heeft dit uitgebeeld op haar uithangbord.
Na Kanis gaan we rechtsaf over het Oortjespad, vroeger een tolweg/kerkepad, dat een aardig halfverhard pad is, dat ons terugbrengt bij de parkeerplaats aan de plas.
En die klompenpadenapp, die werkt prima, maar jaagt wel het batterijpercentage van je smartphone er in hoog tempo doorheen.
Praktische informatie
Teylingenpad
15 km
Startpunt TOP Oortjespad 1, Kamerik
Routebeschrijving klompenpaden.nl